Woord: beestig
|
beestig , beestig , bieestig , bijwoord van graad
, Zeer, erg, danig. Ik mos tòch zoo b(i)eestig lachen. H(i)ee kan zo b(i)eestig jokken. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
beestig , [in grote mate] , beestig , bieestig , bijwoord
, v. gr. Zeer, erg, danig. Ik mos tòch zoo b(i)eestig lachen. H(i)ee kan zoo b(i)eestig jokken. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
beestig , biëstig
, beestachtig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
beestig , beëstig
, heel erg ’t Ging ’r beëstig op in ’t kefé. Het ging er hard aan toe in het café; bieëstig erg, heel [Ove] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
beestig , beestich
, beestigger, beestichste , beestig; gierig; erg. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
beestig , biestig , bijvoeglijk naamwoord
, beestachtig , VB: ’t Ês biestig kaad hûi.; buitengewoon biestig VB: 't Ês hûij biestig kaad.; slecht (bar slecht weer) biestig wèr VB: Wat e biestig wèr, 't rëngelt al de gaansen däog. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
beestig , biestig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, druk, uitgelaten. As e zo biestig dut, krie-j slecht weer. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
beestig , beestig
, hevig (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
beestig , bieëstig
, 1. beestig 2. slecht , Zich bieëstig gedrage. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
beestig , bieëstig
, geweldig Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |