Woord: aandoen
|
aandoen , [aan het lichaam doen, berokkenen] , aandoen
, Aankleeden.- Aangedaan, aangekleed. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
aandoen , ãndôn , onzijdig werkwoord
, aandoen. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
aandoen , andôn , onzijdig werkwoord
, aandoen; Winterswijk, bezoeken. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
aandoen , andoun
, (= aandoen) = doen stilstaan; hij het mie op stroat andoan = hij heeft mij op straat aangesproken; andoun van eene deur = ze op eene kier zetten. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
aandoen , aandoenen , [werkwoord]
, dronkenschap verwekken. Jannever en branwien deurnkander doent slim aan. || doen moaken Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
aandoen , aandoun , [werkwoord]
, 1 aandoen, aantrekken. Schounen aandoun.; 2 aandoen, pijn doen. Ain verdrait aandoun. Ook zonder een woord als verdrait: Dat dee ons baaiden oareg bot aan = dat trof ons zeer.; 3 aandoen, onderweg bezoeken. n Hoavenploats aandoun. Fig. iemand aanspreken. Zai het mie aandoan, dat ik ter mit begunnen zel. Dij traain dut Baailen nait aan.; 4 aanbellen, aankloppen: Hoes aan hoes aandoun.; 5 manen. Ik was baang, dat e mie aandee om ‘t geld veur de bouken. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
aandoen , zok wat aandoun , [werkwoord]
, zich van ‘t leven beroven. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
aandoen , andoon , werkwoord
, aandoen. Zik wat andoon, zelfmoord plegen; anedoan, (dlw), ontroerd Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
aandoen , ándoên
, dejen án, ángedaon , voortmaken; opstappen We doen mar wér ’s án. We stappen weer eens op; Zuwwe’s ándoên béj dè kafé? Zullen we eens naar dat café gaan? Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
aandoen , aadoon
, douch aan, haet of is aagedaon , zich kleden. Dooch dich gėt angesj aan, dan gaon ver gėt trampele: trek wat anders aan, dan lopen we een eindje om. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
aandoen , aadoon
, douch aan, haet of is aagedaon , aandoen. Van eelènj koos er zich waal éns gėt aadoon: van ellende kon hij zich wel eens wat aandoen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
aandoen , andoon
, 1. aandoen. 2. zich kleden. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
aandoen , andoen , sterk werkwoord, overgankelijk
, 1. aandoen Hie hef hum met die prooties groot onrecht andaon (Oos), Dat kuj die lui niet andoon (And), Ik heb Hoogeveen ok nog andaon bezocht (Vtm) 2. aantrekken Even de jas andoen, aj hen buten gaon (Eri), Het pèerd de zeel aandoen paard aanspannen (Sle) 3. aanreiken Zal ik je de koffie even andoen? (Sle) 4. aansteken, aantasten De appels waren ok al andaon (Sle), zie ook andaon 5. ontroeren Hij zèe niet veule, het hadde hum wel an edaone (Hgv), Ik bin andaon van dat ongeluk (Gie) 6. dichtdoen Ast naor boeten gaaist, most de deure andoun (Bco), De deure stiet wied lös, wi’j hum even wat andoen? op een kier zetten (Wsv) 7. meedoen De wichter kunt best met andoon, no ze neie jurken an hebt (Bei) 8. aanspreken (Zuidwest-Drenthe) Heb ie hum daor ook over an edaone (Dwi) 9. tergen (Zuidwest-Drenthe, zuid) As het hum andoot, bit e van hum (Rui) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
aandoen , andoen
, 1. verdriet doen, ontroeren. ’t Hef ’m meraekel anedaon. 2. veroorzaken, aandoen. ’t Ongezonde wârk zal ’m de dood andoen. Met dât kolde weer muj wârme kleern andoen. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
aandoen , andoen , werkwoord
, 1. aan het lichaam doen, aantrekken 2. berokkenen, toebrengen 3. in z’n gevoel, gemoed raken 4. de indruk wekken 5. naar het recht vervolgen 6. aansteken, aandraaien, aanzetten 7. meer open of meer dicht zetten, bijv. de deure even andoen 8. aansteken, aanleggen 9. aangeven, aanreiken Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
aandoen , aondoén , werkwoord
, aankleden , (zie 'doen') VB: Doég dich get aon, aanders heuls te dich de klats.; aanmaken VB: Doég de laamp 'ns aon, 't ês sjtikduúster ién de kraom.; aantrekken: (zich het aantrekken) (zie 'doen') VB: Doég dich get aon, 't vrûis biestig hél.; verdriet (iemand verdriet doén) 'nne get aondoén. (zie 'doen') VB: Dè dèit mich get aon mêt z'n sjaol neet aof te mäoke en mer de gaansen däog te bombazjere.; zich get aondoén zelfmoord: (zelfmoord plegen); zich get aondoén (zie 'doen'); aongedoën aangekleed: VB: Wat bis te sjik aongedoën, gèis te nao 'n broélef?; zuvers aondoén, zich get zuvers aondoén verschonen (zich verschonen) zich get zuvers aondoén (zie 'doen') VB: Ich heb gezjwêt wie 'nnen das, ich gaon mich wase en get zuvers aondoén. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
aandoen , andoen
, 1. (iemand iets) aandoen. IJ dut emzelf nog is wat an ‘hij doet zichzelf nog eens wat aan’; Die naerigeid ku-j mi’j niet andoen; 2. aanzetten. Wi-j de radio effen andoen?; 3. aantrekken. Ie mut oew goeie goed andoen ´je moet je mooie kleren aantrekken’; 4. bezoeken. Aj es in Zwolle komt, mu-j ‘t museum ook effen andoen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
aandoen , andoen
, 1. bezoeken; 2. voortmaken Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
aandoen , aandoon
, 1. aankleden 2. aandoen 3. iemand ergens mee belasten 4. iemand iets aandoen 5. zelfmoord plegen , Doot dich ins aan. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
aandoen , aandoôn , zich aandoôn, zich aandoon , werkwoord
, duit aân, deej aân, aangedaôn/aangedaon) , zich (aan)kleden: sunjes aangedaôn – op z'n zondags gekleed; waat bös se toch fijn aangedaôn! – wat zie je er netjes uit! zie ook zich aantógkele Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
aandoen , aandoôn , aandoon , werkwoord
, duit aân, deej aân, aangedaôn/aangedaon , 1. aandoen 2. aantrekken: doot dich de sjoon aân – trek je schoenen aan; mèt áándoôn – meedoen, meespelen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
aandoen , áándoôn , werkwoord
, duit áán, deej áán, áángedaôn , met emes áándoôn – met iemand het spelletje meespelen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
aandoen , aandoon , werkwoord
, deut aan, dieëj/deej aan, aangedaon , aankleden, aanmaken (van lamp) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
aandoen , òndoen , sterk werkwoord
, òndoen - di aon - òngedaon , aandoen (in div. bett. ); Henk van Rijen - doe es gaaw oew aaw aon; WBD (III. 2. 1:264) òndoen of ònsteeke (v. d. laamp) = aansteken; WBD (III. 1. 3:7) 'aandoen' = zich aankleden; Bont - aandoen 1) aantrekken, aankleden, 2) aanranden . . . (z. a.); Zegsw. 'met iemenden of iejt aandoewn' kan ook betekenen: zich behelpen met. Leo Goemans - Leuvens taaleigen (1936) - AANDOEN, - een kleed, hoed, schoen, ring aandoen; slecht, poverkes aangedaan (gekleed). Z.a. Cornelissen & Vervliet, Idioticon van het Antwerpsch dialect (1899) - AANDOEN - voor 't gerecht brengen; beslag op iemands goed leggen; aanvallen, aanranden; wdk: zich aankleden; enz. 'me(t) iemand aandoen - ongeoorloofde liefdesbetrekkingen hebben Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
aandoen , aandaon
, aandoen; aankleden Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |