Woord: aanblazen
|
aanblazen , aanpoesten , [werkwoord]
, aanblazen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
aanblazen , ánblaoze
, aanblazen Ik mot ’t vuur ’n bietje ánblaoze Ik moet het vuur wat aanblazen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
aanblazen , aanblaoze
, blous aan, haet of is aangeblaoze , aanblazen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
aanblazen , anblaozen , sterk werkwoord, overgankelijk
, 1. aanblazen Ze laag op de kneien veur de stoompot om het vuur an te blaozen (Row) 2. toon aanzetten (Zuidoost-Drents veengebied, Veenkoloniën) Dei muzikant kun nog gien goeie toon anblaozen (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
aanblazen , ôngeblaoze
, aangeblazen , Héd'det vuurke van èùwen oopen haard goed ôngeblaoze anders git'tie ût dènk ik. Heb je 't vuurtje van je open haard goed aangeblazen anders gaat hij uit denk ik. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
aanblazen , anblaozen , werkwoord
, 1. door blazen doen vlammen 2. naar iemand blazen, aanademen 3. besmetten door aanademen, aanblazen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
aanblazen , anblaozen , werkwoord
, aanblazen. Ie mut ‘t vuur nog wat anblaozen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
aanblazen , [aanblazen] , aanblaoze
, aanblazen , Höbs se de hèl aangeblaoze?: wat heb je een kleur, heb je het zo warm? Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
aanblazen , aanbloaze
, aanblazen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |