Woord: zweet
|
zweet , zweet , onzijdig
, zweet. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
zweet , swijt , zwijt
, zweet; in ’t swijt zitten = in angst en zorg verkeeren. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
zweet , zweet , zwiet , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, Daarnaast zwiet. Zie de wdbb. || ’Et zwiet parelt ’em op zen voorhoofd. – Evenzo elders in N.-Holl.; vgl. ook NAUTA, Aant. op Bredero, § 23. ß . Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
zweet , zweit
, zweet. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
zweet , swait , zelfstandig naamwoord onzijdig
, zweet. Hai mag zien aigen swait nait roeken = hij is lui. In ‘t swait zitten = in angst. ‘t Swait luip hom as bragel bie rog deel. Nog erger: ‘t Rooie swait = het bloed, vooral gezegd bij geseling. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
zweet , sweit , zelfstandig naamwoord
, Zweet, in de zegswijze ’t luie sweit komt er uit, schertsend opgemerkt als iemand hevig transpireert als gevolg van het (zware) werk. Verkleinvorm sweitje, in de zegswijze ’n sweitje hale, transpireren ten gevolge van het werk of ten gevolge van warm weer. – ’t Sweitje d’r uit hewwe, bezweet en doodmoe zijn. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
zweet , sjweit , mannelijk
, zweet. Dae ruuk neit gaer zienen eige sjweit: dat is een luierik. “Voele sjweit is gau gereit” zegt men van iemand, die liever lui dan moe is. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
zweet , zwieët
, zweet. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
zweet , zwêêt , zelfstandig naamwoord
, zweet. Zegswijze: Luij zwêêt is gaaw gerêêd. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
zweet , zwiet , zweet, zweeit, zweit, zwait , 0
, (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook zweet (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied, Midden-Drenthe), zweeit (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe), zweit (Kop van Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied), zwait (Kop van Drenthe, Veenkoloniën) = zweet Het zweit leup hum bie de kop langs (Bco), Za’k joe de pokkel in het zwiet jagen? dreigende opmerking (Klv), Een pièerd in het zwiet jagen opjagen (Dwi), Aj nat van zweeit bint, moej oppassen daj gien tocht vat (Eex), Ik trappe mij in het zwiet moet hard trappen (Mep) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
zweet , zwéét
, zweet. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
zweet , zweet
, zweet Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
zweet , zwjeet , zelfstandig naamwoord
, spr: Lui zwjeet is gaauw gerjeed. Een broertje dood hebben aan werken. Alles is teveel. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
zweet , zwiet
, zweet. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
zweet , zwit
, zweet , Wa kan dieje mèns toch zwiite, héij zwit van niks zit'tie, 't zwiit lup'ter ók af. Wat kan die man toch zweten, hij zweet om niets zegt hij, het zweet loopt er ook af. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
zweet , zwiet , zweet , zelfstandig naamwoord
, et; zweet, transpiratie Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
zweet , zwêêt , zelfstandig naamwoord
, zweet Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
zweet , zjwèit , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , zweet , zjwèit Zw: 'r Hèt zich ién èine zjwèit gewërk: tot het zweet hem uitbrak. Zw: Dè ruk z'nne èige zjwèit neet gên: hij is lui. Zw: Lûije ês gaw gerèid: hij is lui.; lui (hij is lui) 'r ruk z'nnen èige zjwèit neet gên Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
zweet , zwiejet
, zweet Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
zweet , zwiit
, zweet Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
zweet , zweit , mannelijk
, zweet , Det haet zweit gekostj. De zweit briktj mich oet. Luie zweit. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
zweet , zweît , zweit
, zweet; luije zweit is gauw gereîd – iemand die lui is, is gauw klaar met zijn werk; zich in ’t zweit wirke – zo hard werken dat men ervan zweet Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
zweet , zweît , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, zweet Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
zweet , zwêet , zelfstandig naamwoord
, zweet; MP gez. Lui zwêet is gaa gerêed. WBD 'zweetbant' (II:l386) - zweetband (in een pet); WBD III. 1. 4:393 'kaal zweet' = kouwe drukte; Jan Naaijkens - Dè's Biks (1992) - zwêêt zn — zweet; Luij zwêêt is gaaw gerêêd. Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
zweet , zweet
, kom zweet; kop koffie Bron: Oudenaarden, Jan (2015), Wat zeggie? Azzie val dan leggie! Aspecten van het dialect van Rotterdam, Rotterdam. |
|
zweet , zweit
, zweet Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |