Woord: zwaaien
|
zwaaien , zwaaiën , werkwoord
, zwieren. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
zwaaien , swoaien
, (= zwaaien), zooveel als: het omkeeren van een vaartuig in een kanaal, en dus: draaien. Is dit nauw, dan is het op enkele punten verbreed om te kunnen swoaien; zulk eene plaats heet swoaiploats, in geschrifte zwaaiplaats; (Hoogeland) = zwaaien, in: dat swoait ’r tegenwoorîg nijt = die weelde kan men zich in dezen tijd niet veroorloven, dat zit er nu niet aan. Vgl. ’t Friesche zwaaien = gebruikt worden. Zwoaien, swoaien ook: schoonrijden op schaatsen; de Duitschers zeggen er tegen: Holländern. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
zwaaien , zwaaien , zwak werkwoord
, Zie de wdbb. – Zegsw. Er hebben klappen gezwaaid, er zijn klappen gevallen. Zo ook: As je niet oppasse, zellen er klappen zwaaien (krijg je een pak slaag). - Evenzo elders in N.-Holl.; zie Taalgids 2, 124. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
zwaaien , zwaaie
, stoomen van een waterketel. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
zwaaien , zweie
, zwaaien. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
zwaaien , zwaeje , ,
, Zelder nimmendal zwaeje?: kan er geen versnapering af? Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
zwaaien , swaaien , [werkwoord]
, zwaaien. Hai swaait mit aarms. Niet Westerkwartier || swoaien Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
zwaaien , swoaien , [werkwoord]
, 1 zwaaien.; 2 draaien (van een schip in een kanaal).; 3 schoonrijden op schaatsen. || swoaidòbbe Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
zwaaien , zwaaien
, wuiven. Contaminatie onder schoolkinderen: zwuiven (1929). Bron: Beets, A. (1954), ‘Leidse woorden en uitdrukkingen’, in: Bicker Caarten, A. (red.), Leids Volksleven, Leiden: Sijthoff |
|
zwaaien , zweejn , zwak werkwoord
, zwaaien Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
zwaaien , swoien
, zwaaien, draaien Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
zwaaien , sjwèie , werkwoord
, sjwèide, haet of is gesjwèit , zwaaien. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
zwaaien , zwèeien , zweeien, zweien, zwaoien, zwaaien , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Ros). Ook zweeien (Zuidwest-Drenthe), zweien (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe), zwaoien (Noord-Drenthe), zwaaien (Noord-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied, elders ook als jongere vorm) = 1. zwaaien Hij stiet veur het raam te zwèeien (Eri), De kinder zwaaiden met vlaggies (Row), Laot dat ding niet zo hen en weer zwèeien (Bal) 2. straf tot gevolg hebben Aj mij dat weer lapt, dan zweeit er wat! (Hgv), As dat uutkomp, dan zweit er wat! (Zdw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
zwaaien , zwaejen
, zwaaien. daluk zwaejt ‘r wa, zo meteen krijg je straf. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
zwaaien , zwaaien , werkwoord
, 1. heen en weer zwaaien 2. wuivend groeten 3. keren: met een fiets, wagen, auto, schip enz. Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
zwaaien , zwèi-jde
, zwaaide Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
zwaaien , zweien , werkwoord
, zweien, ezweid , zwaaien. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
zwaaien , zwèèje
, zwaaien, wuiven , Doe nie, of ’r zal wa zwèèje. Doe niet, of er zal wat zwaaien. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
zwaaien , zwejje
, zwejtj, zwejdje, gezwejdj , zwaaien Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
zwaaien , zwejje , werkwoord
, zwejtj, zwejdje, gezwejdj , 1. zwaaien ook winke 2. dirigeren, de maat slaan Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
zwaaien , zwejje , werkwoord
, zwaaien Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
zwaaien , zwaaje , zwak werkwoord
, zwaaje - zwaajde - gezwaajd , zwaaien; WBD zwaoje - onder het stappen de hoeven naar buiten bewegen, ook genoemd 'maaje' Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |