Woord: wazig
|
wazig , waozig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Var. als bij waos = wazig, onduidelijk Het wörde hum iniens zo waezig veur de ogen (Dwi), Hie hef gien bril op en zöt nou alles waozig (Eex), Het is waozig um de bossen (Pes), Het is aal daogen wat waozig geen helder weer (Zui) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
wazig , [onscherp] , waozig
, wazig. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
wazig , waezig , bijvoeglijk naamwoord
, wazig, met een nevelsluier Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
wazig , woazig
, wazig Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
wazig , waozeg , wòsseg , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Henk van Rijen - wazig, mistig; afleiding van 'wòssem' Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |