Woord: wanen
wanen , waan , zwak werkwoord, wederkerig
, zich wanen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
wanen , waane
, waande zich, haet zich gewaant , zich waane, wanen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
wanen , waonen
, wanen, ge waont oe eigen in d’n himmel, je waant jezelf in de hemel. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
wanen , waone , zwak werkwoord
, waon - waont - waont / wònde - wònde - wònde - gewònd , wanen; Dirk Boutkan (1996) - (blz. 38) in verl. tijd vocaalkrimping: wònde Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |