elektronische Woordenbank van de Nederlandse dialecten (eWND)

Woord: waag

waag , waoge , vrouwelijk , waag.
Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak
waag , waggen , wachten, wakken, waggels , kleine golven, de rimpels op het water; de golfjes onzer binnenwateren bij een’ storm noemt men: hooge waggen, enz. Oostfriesch wagge, wag, voornamelijk de den oever bespoelende golfjes; Middel-Nederduitsch wage, waghe, Oud-Friesch wêg, wei, waga; G. Japix weage, Friesch weach, Overijselsch waog, Holstein, Ditmarssum wach, Noordfriesch, Zweedsch wag, Hoogduitsch Woge, Angel-Saksisch wâg, vaeg, Oud-Hoogduitsch wâg, wâc, wâk = golf, van het Gothische vigan, Oud-Hoogduitsch wëkan = bewegen.
Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887)
waag  , waog , waag, bascule.
Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo.
waag , waoge , vrouwelijk , waag, waagstuk. Het is ne waoge: het is een waagstuk
Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen
waag , waagjes , [zelfstandig naamwoord] , golfjes. || wagen
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , wachten , [zelfstandig naamwoord] , de golven. || waachten; wagen , geen enkelv.
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , wagen , [zelfstandig naamwoord] , hoge golven. Wagen zo hoog as n kerk. Waagjes = golfjes. Niet in Stad en Westerkwartier || waggels; wakje
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , waggels , waggen; woagen , [zelfstandig naamwoord] , 1 de golven. Ook: zai het waggels in ‘t hoar.; 2 waggels onder de ogen. || waal
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , wakken , [zelfstandig naamwoord] , golven. || wage; waggels; waggen , (Hogeland)
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , woag , [zelfstandig naamwoord] , waagstuk. ‘t Was n woag.
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , woage , woag , [zelfstandig naamwoord] , waag waaggebouw.
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , woagen , [zelfstandig naamwoord] , golven. Hoge woagen. || waggels , van de zee
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , wakje , wagje; wachtje , zelfstandig naamwoord onzijdig , golfje. Der is gain wakje in ‘t daip. || wage
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
waag , woage , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk , woang , 1 weegbrug, 2 ijzer waar de karnpols aan zit
Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl.
waag , waog , mannelijk , weegschaal.
Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk
waag , waggels , golven
Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman
waag , waoch , vrouwelijk , waoge , wäöchske , weegschaal, waag.
Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam
waag , woage , 1. weegschaal. 2. hefboom om de bergkap op haar plaats te brengen.
Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst.
waag , woage , waag.
Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte
waag , waog , waoge , 0 , (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid). Ook waoge (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied) = waag, grote weegschaal, bascule Wij gaot even met het zwien hen de waog, wij wilt hum per pond verkopen (Sle), Hij weegt het zwien in de waog (Eex), ...de schaopen... (Bei), De waog stun altied bij de kastelein (Zwig)
Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum
waag , woog , waag.
Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden.
waag , waog , (Gunninks woordenlijst van 1908) zie waogwärk
Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen
waag , waoge , 1. weegschaal. Iets in de waoge stellen ‘risico nemen’; 2. zie waogwärk
Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen
waag , waoge , weegschaal. An de waoge bint vrogger heel wat mèènsn deur de waogemeister bedreugn.
Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde.
waag , waoge , zelfstandig naamwoord , de 1. houten instrument met handvat, verbonden aan de pols, waardoor deze in de karn op en neer wordt bewogen 2. boterwaag
Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte.
waag , waog , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk , waoge , wëugske , weegschaal , VB: Ich zoûw dy waog mer 'ns laoten èike, volges mich doüg ze neet. Zw: Dat hôfs te neet zoe op de waog te legke: de hoeveelheid komt er niet zo precies op aan.
Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt
waag , woog , waag
Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk.
Waag , Wage , zelfstandig naamwoord , Waag. De Wage stond in 1411 in het Stormshuis. Daarna op de Melkmarktspijp, de vroegere brug midden op de Melkmarkt, die Melkmarktsteeg en Steenstraat met elkaar verbond. In 1616 verhuisde de waag naar de hoek Luttekestraat en Voorstraat, waar eerst het Vleeshuis stond. In 1880 hield het bestaan van de waag op.
Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie
waag , waog , vrouwelijk , waoge , wäögske , waag, weegschaal
Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn
waag , waog , zelfstandig naamwoord , waoge , wäögske , weegschaal ook waegsjaol
Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel.
waag , waog , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk , waoge , wäögske , waag
Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd.
waag , waog , waag
Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. +


<< vorige pagina

Gelieve als bronverwijzing te gebruiken:
Sijs, Nicoline van der (samensteller) (2015-), eWND, op ewnd.ivdnt.org,
gehost door het Instituut voor de Nederlandse Taal