Woord: waag
waag , waoge , vrouwelijk
, waag. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
waag , waggen , wachten, wakken, waggels
, kleine golven, de rimpels op het water; de golfjes onzer binnenwateren bij een’ storm noemt men: hooge waggen, enz. Oostfriesch wagge, wag, voornamelijk de den oever bespoelende golfjes; Middel-Nederduitsch wage, waghe, Oud-Friesch wêg, wei, waga; G. Japix weage, Friesch weach, Overijselsch waog, Holstein, Ditmarssum wach, Noordfriesch, Zweedsch wag, Hoogduitsch Woge, Angel-Saksisch wâg, vaeg, Oud-Hoogduitsch wâg, wâc, wâk = golf, van het Gothische vigan, Oud-Hoogduitsch wëkan = bewegen. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
waag , waog
, waag, bascule. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
waag , waoge , vrouwelijk
, waag, waagstuk. Het is ne waoge: het is een waagstuk Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
waag , waagjes , [zelfstandig naamwoord]
, golfjes. || wagen Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , wachten , [zelfstandig naamwoord]
, de golven. || waachten; wagen , geen enkelv. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , wagen , [zelfstandig naamwoord]
, hoge golven. Wagen zo hoog as n kerk. Waagjes = golfjes. Niet in Stad en Westerkwartier || waggels; wakje Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , waggels , waggen; woagen , [zelfstandig naamwoord]
, 1 de golven. Ook: zai het waggels in ‘t hoar.; 2 waggels onder de ogen. || waal Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , wakken , [zelfstandig naamwoord]
, golven. || wage; waggels; waggen , (Hogeland) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , woag , [zelfstandig naamwoord]
, waagstuk. ‘t Was n woag. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , woage , woag , [zelfstandig naamwoord]
, waag waaggebouw. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , woagen , [zelfstandig naamwoord]
, golven. Hoge woagen. || waggels , van de zee Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , wakje , wagje; wachtje , zelfstandig naamwoord onzijdig
, golfje. Der is gain wakje in ‘t daip. || wage Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
waag , woage , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, woang , 1 weegbrug, 2 ijzer waar de karnpols aan zit Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
waag , waog , mannelijk
, weegschaal. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
waag , waggels
, golven Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
waag , waoch , vrouwelijk
, waoge , wäöchske , weegschaal, waag. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
waag , woage
, 1. weegschaal. 2. hefboom om de bergkap op haar plaats te brengen. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
waag , woage
, waag. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
waag , waog , waoge , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid). Ook waoge (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied) = waag, grote weegschaal, bascule Wij gaot even met het zwien hen de waog, wij wilt hum per pond verkopen (Sle), Hij weegt het zwien in de waog (Eex), ...de schaopen... (Bei), De waog stun altied bij de kastelein (Zwig) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
waag , woog
, waag. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
waag , waog
, (Gunninks woordenlijst van 1908) zie waogwärk Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
waag , waoge
, 1. weegschaal. Iets in de waoge stellen ‘risico nemen’; 2. zie waogwärk Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
waag , waoge
, weegschaal. An de waoge bint vrogger heel wat mèènsn deur de waogemeister bedreugn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
waag , waoge , zelfstandig naamwoord
, de 1. houten instrument met handvat, verbonden aan de pols, waardoor deze in de karn op en neer wordt bewogen 2. boterwaag Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
waag , waog , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, waoge , wëugske , weegschaal , VB: Ich zoûw dy waog mer 'ns laoten èike, volges mich doüg ze neet. Zw: Dat hôfs te neet zoe op de waog te legke: de hoeveelheid komt er niet zo precies op aan. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
waag , woog
, waag Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
Waag , Wage , zelfstandig naamwoord
, Waag. De Wage stond in 1411 in het Stormshuis. Daarna op de Melkmarktspijp, de vroegere brug midden op de Melkmarkt, die Melkmarktsteeg en Steenstraat met elkaar verbond. In 1616 verhuisde de waag naar de hoek Luttekestraat en Voorstraat, waar eerst het Vleeshuis stond. In 1880 hield het bestaan van de waag op. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
waag , waog , vrouwelijk
, waoge , wäögske , waag, weegschaal Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
waag , waog , zelfstandig naamwoord
, waoge , wäögske , weegschaal ook waegsjaol Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
waag , waog , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, waoge , wäögske , waag Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
waag , waog
, waag Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |