Woord: vetpot
|
vetpot , vetpòt , [zelfstandig naamwoord]
, ‘t Is aaltied gain vetpòt. - ‘t Is vetpòt, Mouder het n doalder wizzeld = wat is ‘t hier feest vandaag! Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vetpot , vetpot , mannelijk
, volop eten voorhanden; vetpot ’t Is daor ok génne vetpot Het is daar geen vetpot (schraalhans) Bijbel. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
vetpot , vetpot , 0
, 1. vetpot Een stainen vetpot weur bruukt veur kaonen (Rod), (fig.) Het is door ok gien vetpot, zie hebt zunig te eten (Bro) 2. juspotje Wij hebt het oor van het vetpottien of (Oos) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vetpot , [potje met vet of boter] , vetpot
, aardewerken potje, gevuld met boter of vet. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
vetpot , vetpot , zelfstandig naamwoord
, de 1. in ’t Is (d’r) gien vetpot ze hebben het niet breed, het bedrijf loopt niet goed enz. 2. vette toestand, bijv. ’t Is iene vetpot 3. soort smeerbus Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
vetpot , vetpot
, meidoorn (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |