Woord: verdraaien
|
verdraaien , verdraien
, zie: verdeien. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
verdraaien , verdraaien , [werkwoord]
, 1 verdraaien. n Schroef verdraaien.; 2 vertikken, Dat verdraai ik! Wel verdraaid! uitroep van verbazing of boosheid.; 3 met draaien verliezen. Dij jong het aal zien maartsìnten in maalmeulen verdraaid.; 4 verkwisten. Wat e verdaint, dat verdraait e ook. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verdraaien , vedreejn , werkwoord
, verdraaien. Vedreejn d kùjrn, praten om eigen mening te verbergen, maar een ander te bewegen openhartig de zijne te zeggen; eenn n kop vedreejn, iem. ergens op tegen maken; nen vedreejndn apostl, iem. die oneerlijk praat, met een bedo Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
verdraaien , verdreeë
, verdreede, haet of is verdreet , verdraaien. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verdraaien , verdreien
, verdreien, verdreid , verdraaien. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
verdraaien , verdrèeien , zwak werkwoord, overgankelijk
, 1. verdraaien Det is niet de zuvere waorheid, hij verdreeit de boel (Bro), Met gymnastiek kunj makkelijk een arm of bien verdrèeien (Bor), Ik kan mai nait verdraaien (om)draaien door een zere rug (Eev) 2. vertikken (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe) IJ kunt hum vertellen, waj wilt, mor hij verdrèeit het um het te doen (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verdraaien , [anders draaien] , verdreijen
, verdraaien. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
verdraaien , verdreien
, 1. verdraaien; 2. Gunninks woordenlijst van 1908: niet willen doen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
verdraaien , verdri’jen , werkwoord
, 1. verdraaien, omdraaien, anders draaien 2. verkeerd voorstellen 3. vertikken, weigeren Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verdraaien , verdraoie , werkwoord
, verdraoi, verdraoide, verdraoid , verdraaien Ik heb m’n nek verdraoid Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
verdraaien , verdrieje , werkwoord
, verdriejde, verdriejd/verdrejde, verdrejd , verdraaien , VB: Geluef 'm mer neet, 'r verdriejt aal VB: Z'n haandsjrif verdrieje zoedat gèine kênt zién dats tich 't gesjriëven hebs.; uitleggen (verkeerd uitleggen) verdrieje VB: De zeks dat noé waol meh de verdriejs de feite.; vertikken VB: 'r Verdrejden 't öm toûw te gëve dat 'r oongeliék haw.; verwringen VB: Doer mêt alle fors aon de sjluütel te drieje wäor 't sjloët gaans verdriejd. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
verdraaien , verdrèèje
, verdraaien Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
verdraaien , verdreien , werkwoord
, verdreien, verdreid , verdraaien. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
verdraaien , verdrèèje
, verdraaien , Gèij moet mén woorde nie verdrèèje! Jij moet mijn woorden niet verdraaien. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |