Woord: verdolen
|
verdolen , verdolen , [werkwoord]
, verdwoalen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
verdolen , verdaole
, verdaolde, is verdaolt/verdaolde zich, haet zich verdaolt , verdwalen.; verdaole zich verdaole, zich vergissen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
verdolen , verdolen , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Veenkoloniën) = verdwalen Wie waren huilemaol verdoold (Eco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
verdolen , verdolen
, verdwalen. ge kunt in de Péél hèndig verdolen, je kunt in de Peel gemakkelijk verdwalen. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
verdolen , verdolen , werkwoord
, verdwalen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
verdolen , verdaole , wederkerend werkwoord
, verdaolde, verdaold , vergissen , (zich vergissen) zich verdaole VB: Dao verdaols te dich ién. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |