Woord: vaneen
|
vaneen , vanein
, vaneen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
vaneen , vanèn
, vaneen. hòlt die twéé heund ’s vanèn, haal die twee honden eens uit elkaar. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
vaneen , vannèn
, vaneen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
vaneen , vanin
, vaneen, uit elkaar Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
vaneen , vanein
, 1. van elkaar, vaneen 2. uit elkaar, gescheiden Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
vaneen , vaneîn , vanein
, 1. vaneen, van elkaar 2. uit elkaar zie ook oeteîn, oetreîn Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
vaneen , vaneîn , bijwoord
, gescheiden, van elkaar, uit elkaar Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
vaneen , ván ein
, gescheiden Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |