Woord: toon
|
toon , teun
, "toon, op eenige plaatsen = ¼ van een gewoon blad schrijfpapier; ook dat waarop de scholieren het voorschrift afschrijven. Zie Toon." Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
toon , [voorbeeld] , toon
, voorschrift waarnaar de leerlingen in de school schrijven leeren. Is thans meestal niet meer gebruikelijk. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
toon , toon , mannelijk
, töne , toon Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
toon , tuin
, toonbank in de winkel. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
Toon , Toone , eigennaam
, Toon Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
Toon , Toon , Tonie , [eigennaam]
, Anton. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
toon , toon , [zelfstandig naamwoord]
, toon aangeven; n hoge toon vuiern. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
toon , teun , mannelijk
, D’n teun toog, toonbank in een winkel. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
toon , teun
, streken; flauwe kul, onzin. Waat zeen dat veur dóm teun: wat is dat voor flauwe kul? Dao zuuste teun: daar zie je me wat. Gėkke teun: streken. Teun: term bij het zoochsjlaon. (zie: “Woordenboek van het Sittards dialect Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
toon , toon , mannelijk
, toone , töönke , toon; muziekklank. Dat ich gein toon mee van uch höör: laat ik geen geluid van jullie meer horen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
toon , teuntie
, toontje. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
toon , toon , 0
, tonen , toon Hij kan goed op toon lezen (Hol), De dirigent gef eerst de toon an (Eli), Hij kan gien toon holden (Klv), (fig.) Mit dat tuug wat hij anhar, vul hij door wal oet de toon (Bov), Die valt hielemaole uut de toon (Ker), Zing mor een toondie leger hou je maar wat gedeisd (Row), Je moet niet zo’n toon anslaon niet zo brutaal zijn (Bal), Die toon van je steet mij niet an (Bei) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
toon , teun , tóón
, toon, klank. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
toon , [bladzijde] , teun
, bladzijde (van een schrijfblok of –boek). Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
toon , toon , zelfstandig naamwoord
, spr: Ginne schwoone toon zèn. Niet passen in de omgeving. Niet harmoniëren. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
toon , teuntien
, toontje. Wie zult ’m ’s ’n teuntien leger laotn zingn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
toon , toon , tone , zelfstandig naamwoord
, de; toon Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
toon , tôôn , zelfstandig naamwoord
, tôône , tôôntjie , toon Hij gaf daer d’n tôôn an Hij gaf daar de toon aan Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
toon , toen , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, toene , tuunsje , toon , VB: D'r zynk 'nnen havven toen te lieg, begênt mer 'ns obbenoûts. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
toon , tuun, gekke tuun
, streken , (gekke streken) gekke tuun Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
toon , toewen
, klank (mooie) Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
toon , tone , zelfstandig naamwoord
, teuntien , toon. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
toon , teun , zelfstandig naamwoord
, toonbank (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
toon , toean , (toea\n) , mannelijk
, toeane , tuuenke , toon , Dae haet eine sjoeanen toean op zienen tuba. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
Toon , Duër , Tenie, Toeën, Tuën, Tuënke, Twan
, Toon Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
toon , toeën , zelfstandig naamwoord
, toeëne , tuënke , toon Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
toon , toeën , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, toeëne , tuuënke , muzieknoot, toon Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
toon , tôon , zelfstandig naamwoord
, tontje , toon, klank; WBD (III.3.3:85) toon, klokketôon, klaank = klank van een klok; tontje - verkleinwoord; toontje; Cees Robben - èn hij zingt en tóntje lêeger; Mandos - Brabantse Spreekwoorden - 2003 - ieder bóntje hee zen tóntje, ieder èrtje zen kónsèrtje (Nicolaas Daamen (Handschrift Tilburgs) - 1916 - ) - bonen en erwten veroorzaken namelijk winden; — verkleinwoord van 'tôon', met vocaalkrimping Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
toon , toeën
, toon Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |
|
toon , tuin
, toonbank Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |