Woord: timmer
|
timmer , [timmerhout] , timmer
, timmerhout. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
timmer , timmer , [zelfstandig naamwoord]
, gebouw, het getimmerde. H.iv.16-18. O.iii.12,13. Got. timreins en gatimreins. Angels. timber. (De. tömmer, Hd. Zimmer, eene kamer). Zwe. timmer, hout, gebouw. Eng. timber, het timmerhout. Kil. timmer, voor gebouw en bouwstof. - Got. timrjan, ONo/IJsl. timbra, Zwe. timmra, De. tömre, Angels. timbrian, Fri. timmerje, Hd. zimmern, timmeren. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
timmer , timmer
, bouw. lichten timmer, licht van zeden. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
timmer , timmerke
, timmermannetje , Wimke is óns kôj timmerke. Wim is ons slecht timmermannetje., Schertsend gezegde. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |