Woord: ten einde
|
ten einde , teans , bijwoord
, aan het einde van Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
ten einde , téêne , onzijdig
, uiteinde téêne ’t béd Aan het uiteinde van het bed. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
ten einde , tèènen
, aan het einde. ook tèèngen. We zèn tèènen, we zijn aan het einde, het is klaar. ge blijft ‘r tèènen, je moet er vanaf blijven. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
ten einde , taone
, einde , Ik gôj oover dees pédje kûire, és ik taone zéij kom ik mér wir trug. Ik ga over dit paadje kuieren, als ik aan 't einde ben kom ik maar weer terug. Ik zéij taone, ik gôj'jer éfkes bè zitte want dé haauw ik zóó nie langer vol. Ik ben bekaf, ik ga er even bij zitten want dat houd ik zo niet langer vol. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
ten einde , tende , bijwoord
, aan het eind(e) Tende werrek Aan het einde van het werk, werkloos Tende durp Aan het einde van het dorp; tende de voete Aan het voeteneinde van bed of ledikant Hij lag snachs zôô te jakke da’ soches de deekes tendedevoete lagge Hij lag ’s nachts zo tekeer te gaan dat de dekens ’s ochtends aan het voeteneind lagen; tende geld, tende maet Men kan niet meer kopen dan men geld heeft Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
ten einde , tèène
, einde , we zen wir tèène = we zijn weer aan het einde gekomen- tèène de pad = aan het eind van het pad- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
ten einde , tèène , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, 1. ten einde, het eind van, het eindpunt; R Ge gaot irst toe tèène de straot; uitdr. toe tèène toe - tot het (bittere) einde; Kees en Bart - in Tilburgsche Post 1922-193? - 'Ge kunt die straot nie teine loopen'; Ziezôo, ge hègget wir gehad/ de vrije tèèd is tèène/ Ge ziet gin Fraanse bèèrge mir/ gin Spònse zon mir schèène. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘In de burries‘); De R die komt wir in de mònd/ dan is de zoomer tèène/ al hèbbe we de zon dees jaor/ verrèkt wèènig zien schèène. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘De R van rèère‘); Ast rôozenhuuke tèènen is... (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Maaimònd); Meej dees verhaol wil ik mar zègge:/ Mòkt dègge nie te laot vertrèkt /pas òn de meet - dès himmòl tèène -/ wòrre de prèèze ötgerèkt... (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Òn de meet...); 2. bekaf; aan het eind van; 'k zèè tèène; Paa is zo muug as enen hond/ moeder host himmòl tèène... (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: ‘Kèrmes‘); Henk van Rijen - van hier et tèène toe daor et tèène toe is gelèèk et mèn - zover je kijken kunt is alle grond van mij [ontlening aan Cees Robben]; CiT (3) 'Hij was in 't ginsgóns al tène'; (68) ''K sè tène'; C. Verhoeven - Herinneringen aan mijn moedertaal - 1978 - (onder Eind) 3) in enkele uitdr.: tèène - aan het eind, afgelopen; ook wel: doodmoe, aan het einde van zijn krachten; ik zé tèène; tèènenaon - op het einde, aan het andere einde. Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - TENDEN, TEINDEN vz/bw - ten einde, aan het uiteinde; uitgeput van krachten; ik ben tenden asem van 't danig hoesten. 1559 theynde die Coestraet [? bron]; samentrekking van ‘ten einde’; aan het eind van zijn Latijn, uitgeput; vaak in combinatie met ‘òssem’: buiten adem; blut zijn; Cees Robben – Tiest Vermeeren haoj ’n kiepke... / En die preutse pik-madam/ Leej ’n aaike... en ’t woog zuiver.../ Honderd-vijf-en-sistig gram.../ Naor d’affaire waar ’t kiepke/ iet of wet begerbeleurd.../ Teine aojem.... nogal wiebus.... (19560428); Cees Robben – En vur dè ge ’t wit... is ie [de dag] tèine (19561222); Cees Robben – Geld geld... (...) ik ben ôôk onderaand tèène (19730824); WBD keerstrook / wendakker (strook grond aan het uiteinde van een akker, waar de ploeg gekeerd wordt), ook genoemd: 'tèènerug', 'dwarsrug', ‘rug' of 'vurft'; WBD III.1.4.318 'ten einde' = gereed; WBD tèènerug = tèène; Haor tèine - achter; tèinen aon - achteraan; Jan Naaijkens - Dès Biks – (1992) - tèène bijwoord - ten einde, aan het eind, achter elkaar, meteen; Hees tenne'nan (V:76) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |