Woord: talmen
|
talmen , talmen , zwak werkwoord, intransitief
, Zie de wdbb. – Ook: zeuren, zaniken, lamenteren. || Leg niet zo an me hoofd te talmen. Die jongen talmt net zo lang totdat-i zen zin krijgt. Ze zit maar aldeur te talmen over de dood van der man. – Evenzo verderop in N.-Holl. en in Oost-Friesl. (KOOLMAN 3, 390). Bij vroegere Holl. schrijvers is het woord in deze zin zeer gewoon. || Mijn vrouw … talmt mij nooit aan ’t hoofd, WOLFF en DEKEN, Corn. Wildschut 1, 330. Zie verdere plaatsen bij OUDEMANS 7, 7, en vgl. Theuton². – Vgl. aftalmen. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
talmen , taalm , [werkwoord]
, zeuren, al door aandringen. De Jeud houl nait op te taalm - preekte zijn waar voortdurend aan. Dat kind taalmde zo = zeurde al aan. , (Westerkwartier, Hunzingo) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
talmen , tjaalm , [werkwoord]
, treuzelen. Doe tjaalmst veuls te laank, wat hest aan dat getjaalm! Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
talmen , talmen , taalmen , zwak werkwoord, onovergankelijk
, Ook taalmen (Veenkoloniën) = talmen, aarzelen Ie moet niet zo lange talmen (Pes), Nou niet langer talmen of der omhen drèeien, mar doen (Schn) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
talmen , tajjeken
, talmen. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
talmen , talmen
, talmen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
talmen , talleme
, talmen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
talmen , dwalme , werkwoord
, treuzelen (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |