Woord: schrikachtig
|
schrikachtig , schrikachtig
, vreesachtig. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
schrikachtig , schrikachteg , schrikkeg , [bijvoeglijk naamwoord]
, licht schrikkend. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
schrikachtig , sjrikėchtich , bijvoeglijk naamwoord
, sjrikėchtigger, sjrikėchtichste , schrikachtig. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
schrikachtig , schrikachtig , schrikkig, schrikkerig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Ook schrikkig (Midden-Drenthe, Veenkoloniën), schrikkerig (Zuid-Drenthe) = snel schrikkend Het jonge peerd bevölt eerst meraokel best, mar zo iniens wörde hij schrikkerig (Hav), Dat peerd mot oogkleppen anhebben, het is schrikachtig (Bco) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
schrikachtig , schrikèèchtig
, schrikachtig. wa’n schrikèèchtig pèrd, wat een schrikachtig paard. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
schrikachtig , sjrikéchtig , bijvoeglijk naamwoord
, schrikachtig , VB: D'n hoond ês toch zoe sjrikéchtig woerde naodat 'r bekaans oonder 'nnen ôtô wäor koëme. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |