Woord: schaars
schaars , schaars , schars , onzijdig
, scheermes. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
schaars , schaarsch
, naauwelijks. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
schaars , sjaasj , onzijdig
, sjaasje , sjaesjke , scheermes, Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
schaars , schaars , schaors , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe). Ook schaors (Noord-Drenthe). Wordt als een ‘modern’ woord ervaren = schaars De gruunte is schaars van het jaor (Hgv), In de oorlog was koffie schaors (Vtm), z. ook krap, betuun Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
schaars , schars
, schaars. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
schaars , schaors
, schaars , Ôn dé spul kun'de bekant nie mér ônkomme dé's schaors, dé li ôn d’n inport zègge ze. Dat spul kun je bijna niet meer kopen, dat is schaars, dat ligt aan de import zegt men. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
schaars , schors
, scheermes , Wulde gi m'n schors éfkes ôngèève, ik gôj mun'nen baord afdoen, dé's vórt hógtiid. Wil jij mijn scheermes even aangeven, ik ga mijn baard scheren, dat is hard nodig. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
schaars , schaors , schaars , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, schaars: gering in aantal of hoeveelheid Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
schaars , schaers , bijvoeglijk naamwoord
, schaars: weinig voorhanden Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
schaars , sjäors , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, sjäorse , sjërske , scheermes , (met schede) sjäor VB: 'n sjäors wörd neet mie gebruk, de kôs dich dao 'n fleenke fistel mêt zitte.; sjers schaats sjers VB: Zórg dat d'n sjerze good gesjliëpe zién aanders köms te neet vuuroét.; 'nne sjers naokriége uitbrander (een uitbrander krijgen); 'n sjers naokriége Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
schaars , schars
, schaars Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
schaars , schars
, scheermes Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
schaars , schaors , schárs, skars , zelfstandig naamwoord
, scheermes (Tilburg en Midden-Brabant) schárs; scheermes (Eindhoven en Kempenland); skars; scheermes (Den Bosch en Meierij; Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
schaars , sjaars
, sjaarser, sjaarst , schaars, krap Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
schaars , schaors , bijvoeglijk naamwoord
, Henk van Rijen - schaars, zeldzaam Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
schaars , schaors , zelfstandig naamwoord
, "scheermes; ""De boeren maaien aanders op tijd, en as ik oe mee 'n schaors kan helpen, de mijn is zoo scherp as 'n zeissie!"" Oome Teun haolde z'n scheermes van d'opkaomer en streek er mee over z'n turksleeren boks... (Jan Jaansen; ps. v. Piet Heerkens svd; ’’t Spook’; NTC 3-1-1940); Henk van Rijen - scheermes, ploegschaar; Cees Robben – Waor leej m’n schaors, troeleke..? (19580118); WBD III.1.3:269 'schaars' = scheermes; ook 'krabber'; WNT SCHAARS (I) - scheers, op niet duidelijke wijze gevormd van 'scheren' of van 'schaar' - scheermes. A. Weijnen, Etymologisch dialectwoordenboek (1995) - schars, schaars, scheers - scheermes; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - SCHAARS zelfstandig naamwoord o. - scheermes; K. Heeroma - Brabants uit de 18e eeuw (woordenlijsten Verster,1968) - SCHARS - scheermes. Kiliaen & Plantijn hebben beiden 'schaers'. C. Verhoeven - Herinneringen aan mijn moedertaal - 1978 - SCHAARS (schaors) v - scheermes; A.P. de Bont - Dialekt van Kempenland - 1958 e.v. - zelfstandig naamwoord o. en vr. 'schars, schaars' - scheermes" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |