Woord: rijt
|
rijt , riid , [zelfstandig naamwoord]
, waterleiding, sloot. Ook Fri. Angels. ri∂, een beekje. Nd. ried, moeras. Kil. reyte, canalis. Gloss.Lips. ritha, torrens. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
rijt , rite , [zelfstandig naamwoord]
, een lang tijdsbestek, b.v. 'en regenrite', aanhoudend regenen. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
rijt , riet , rijt, rijte
, in geschrifte ook rijt, en rijte; een kanaal van geringe lengte dat het binnenwater verder zeewaarts voert, bv. de Noordpolderzijl-riet, en aan het Reitdiep de beschoeide uitwatering van een kanaal in dat voormalige riviertje, buiten de sluis, waar men vindt: Aduarderzijl-riet, Schaphalsterzijl-riet, Schouwerzijl-riet, en Kommerzijl-riet. Vóór de afsluiting van het Reitdiep waren deze rieten tevens zoovele havens of ligplaatsen voor schepen. In den Dollert de Noorderriet, eene breede geul in het slijk van een natuurlijk afwateringskanaal. Voorts de Tjariet, een riviertje in Fivelgoo, en de Olde riet, die van de Leenster Tillen naar Houwerzijl loopt. Friesch ride, rid, riet = gracht, waterloop; Kil. rijte = rete, splete, en = kanaal; Oostfriesch ride = natuurlijke waterleiding, riviertje vóór in ’t Wad; Nedersaksisch rite, een klein water wanneer het in ’t land indringt. Oud-Friesch reed, Angel-Saksisch rith, Noordfriesch riede, rie, riet = gracht, waterloop; Oud-Hoogduitsch ritha, van: rijten. Oud-Friesch (Wiarda): reed, renda = scheuren, verscheuren; reed, eene kleine beek, wijl zij eene scheur, reet, in het land maakt. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
rijt , rijt , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, geen meerv. Drek van honden. || Rijt is wat de hond schijt. – Het woord is waarschijnlijk verwant met Ned. rit in kikkerrit, kikvorsenschot, dat vroeger ook in de vorm rijt voorkwam; vgl. Passionael Somerstuck (ed. 1489), ƒ° 83 a: “ende gaven hem al heymelic een vorschen rijt te drincken”. Oost-Fri. rid, poggenrith. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
rijt , riet*
, in geschrifte: rijt, rijte. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
rijt , riet , [zelfstandig naamwoord]
, 1 uitwatering door ‘t slik buitendijks De Noordpòlderzielriet. In de Dollard de Noorderriet. Zo aan ‘t Reitdiep, vroeger in open verbinding met de zee: Auwerzielriet; zo ook Schaphalster-, Schauwer- en Kommerzielriet en Rugezaandster Riet. De Tjariet, waterloop; zie daar. Riet, tussen de gemeenten Zuidhorn en Oldehove; daarbij op Okswerd de stomplopende Òlle Riet. De Riet = geul in ‘t slijk voor de haven van Delfzijl. Òlle Riet, gehucht bij Ulrum.; 2 sloot in de kwelder of aanwas: schoaperiet, swetriet, klaairiet. Zielriet.; 3 natuurlijke waterloop in ongebouwd veld (Westerwolde) De riete strikt oet = loopt over. De Voele Riet, achter Onstwedde. De greslannen in de Voele Riet. || Tjariet Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
rijt , riet
, 1. afwateringssloot 2. klein zijriviertje Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
rijt , rijt
, beek of waterloop. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
rijt , réét , zelfstandig naamwoord
, waterloop (Eindhoven en Kempenland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |