Woord: nakaarten
|
nakaarten , naokaarte
, kaartde nao, haet naogekaart , nakaarten. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
nakaarten , naokaorten , zwak werkwoord, onovergankelijk
, nakaarten, (zelfst.) Naokaorten scheet ie niks mit op (Die), ...is nargens goed veur (Hgv), ...is aachterof (Eex) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
nakaarten , nookaorten
, nakaarten. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
nakaarten , naokaorten , werkwoord
, nakaarten Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
nakaarten , naekaorte , werkwoord
, kaort nae, kaorte nae, naegekaort , nakaarten, achteraf praten Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
nakaarten , nookaarte , nôkaarte
, nakaarten Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |