Woord: meisje
meisje , mêken
, meisje, [mägdeken. H. d. mädchen.] Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
meisje , meske
, meisje, meiske. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
meisje , mèken
, Meisje, Overijselsch maachien. Bron: Buser, T.H. (1856-1861), ‘Geldersch Taaleigen’, in: De Nederlandsche Taal 1856, 1: 13-17, 163-188; 1857, 2: 194-217; 1858, 3: 271-278; 1859, 4: 186-197; 1861, 6: 61-68. |
meisje , mèken , onzijdig
, meisje. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
meisje , maisien , maiske
, (Stad-Groningsch) = maiske, maisie = meisje, en = vrijster. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
meisje , mèken
, Meisje. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
meisje , messie
, Voor dat messie mettat lieve wipneusie, In h. en op str. 7 (Afslag). De jonge messies, V. en VI, 243. De mooie messies, de lichte vrouwen, Verl. Z. - Gerhardt, v. 13. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
meisje , mèken
, Meisje. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
meisje , mâasje , ,
, meisje. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
meisje , maaisie , zelfstandig naamwoord onzijdig
, ‘t maaiske (Hogeland en Westerkwartier) = meisje, (waar men mee “verkeert”). Maaid of wicht staat niet netjes meer. , uit het Holl. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
meisje , méske , vrouwelijk
, meisje. [Lan] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
meisje , moske , zelfstandig naamwoord
, Dialectische variant van meisje (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
meisje , maetje , onzijdig
, maetjes , meisje. Ich zeen leever ẹ sjoon maetje wie ’n aut paert: lett.: ik zie liever een mooi meisje dan een oud paard. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
meisje , messie , zelfstandig naamwoord
, meisje (LPW: Lop) Een geval van Utrechtse klinkerverkorting; zie hoofdstuk 2, punt B.5. Synoniem: *deern . Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
meisje , main , mai, maai, maain, maein , 0
, mais , (Zuidwest-Drenthe). Ook mai (rond Hgv), maai, maain, maein (Zuidwest-Drenthe, noord) = meisje, door sommigen als negatiever dan maagien beschouwd Zwaantien is wel een aordig maagien, mar die Griet is een lillijk main (Bro), Wat hef dat mai dikke billen (Hol), Wij hadden vrogger meer maais as jonges in de klasse (Mep), z. ook maagien Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
meisje , meisie , 0
, meisies , (Zuidoost-Drents zandgebied) = meisje Dat meisie lek precies op een jonge (Coe) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
meisje , mèske
, meisje. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
meisje , meisien
, meisje Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
meisje , mèskes , zelfstandig naamwoord
, spr: Mèskes die fluite, krijge jonges meej duite èn mèskes die da doen èmme gin fesoen. Meisjes die aandacht trekken, komen eerder aan de man, {p. 117} alhoewel dit niet bij een net meisje paste. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
meisje , méskes
, meisjes , Flûitende méskes én brullende koej zén zèlde goej. Fluitende meisjes en brullende koeien zijn zelden goed. De degelijkheid wordt niet hoog ingeschat. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
meisje , maaissies , uitdrukking
, maaissies die fluite en kippe die kraoie mojje de nek omdraoie Wat niet in hun aard ligt moeten ze niet doen; maaissies die fluite krijge jonges zonder duite Meisjes met veel drukte en opvallend gedrag trouwen geen rijke partner Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
meisje , mèidske , mèdeke , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, mèidskes , - , meisje , VB: V'r hebbe twie joûnges en èi mèidske bié ôs; mèdeke VB: E klèisper mèdeke Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
meisje , mèskes
, meisjes Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
meisje , maske
, meisje. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
meisje , meisien , zelfstandig naamwoord
, meisje. Zie ook: deerne, magien, kuie / kujje (verouderd), wicht. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
meisje , mèske
, meisje , gij ben’d’un schwôôn mèske geworre = jij bent een mooi meisje geworden- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
meisje , mèske , mèijdje
, meisje Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
meisje , mèske
, (B,W) meisje. Mëske (W) Bron: Gast, C. de (2011), ’t Boekske van de Aolburgse taol, Wijk en Aalburg: Stichting behoud Aalburgs dialect. |
meisje , maske , zelfstandig naamwoord
, meisje (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
meisje , stiets , zelfstandig naamwoord
, stietse , stietske , meisje dat aanstellerig loopt/zich opzichtig kleedt ook stens Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
meisje , mèske , zelfstandig naamwoord
, "meisje, verloofde; MP gez. Flèùtende mèskes èn brullende koej zèn zèlde goej. (zie Br. Heem 38:204; Cees Robben – Ze zagen nog gin meske staon... (19600304); Cees Robben – M’n meske lispelt... (19661014); Cees Robben – Ik kan mar nie aon ’n meske komen, vadder... (19770107); Cees Robben – Ik heb vur m’n 18de nog nôôt ’n meske gekust.. (19801107); Interview Hermans - 1978 - “Ze zètte ze aaltij ònt wèèrek veul, de mèskes, die waare de duupe. Want agge dan mèskes hèt, war, die en jaor òf neege zèn èn ge hèt en grôot höshaawe, war, dan moese ze veul meejwèrke”. (transcriptie Hans Hessels, 2013); Dialectenquête 1876 - veul mèskes; 'n meske as mulk en bloed - eene blozende deern; Dialectenquête 1876 - meske - meisje, meiske; DANB der mèske is nòr et bós gegaon - haar dochtertje is naar het bos gegaan; Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - ik zèè gevreeje, zit mèske, èn ze waar mar eens gekust, óp et lèlleke; van der oor (D'16) (variant: óp et randje van der muts); Henk van Rijen – 'Ons mèskes hèn goej lulle' -Onze meisjes hebben gemakkelijk praten. J.H. Hoeufft, Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - MESKEN hoort men hier doorgaans voor 'meisken', 'meisje'. In Zuid-Braband zegt men veel, zelfs onder lieden van den beschaafden stand, maske en maeske. A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - mèske (krt.96); Bont mäske(n) zelfstandig naamwoord o. - meisje; Biks mèske zelfstandig naamwoord - mesje, meisje; Mandos - Brabantse Spreekwoorden (2003) - soep zónder sèlderie èn bôone zónder spèk èn en mèske zónder vrijer, dès tóch al te gèk (D'16) bepaalde zaken horen bij elkaar; Henk van Rijen - ""ons mèskes hèn goej lulle"" - de meisjes hebben gemakkelijk praten; Bosch meske - meisje, klein mes; WBD III.2.2.:19 'meiske' = meisje 41 'meid' = meisje; WBD III.2.2.:73 'meske' = dochter" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |