Woord: Martinus
Martinus , Marten , Meerten
, Maarten of Martinus. Vgl.: start, steert = staart, en zie: oa. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
Martinus , Meerten
, zie Marten . Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
Martinus , Matten , eigennaam
, Maarten. Sunte Matten: St. Maarten Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
Martinus , Martinus , [eigennaam]
, de beschermheilige van Groningen. || Martini; Sunt-Meerten Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
Martinus , Tienes , Tienus
, Martinus. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
Martinus , Mies
, Martien. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
Martinus , Mart , Tien, Ties, Tinus
, Martinus. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
Martinus , Maert , eigennaam
, dialectuitspraak voor de naam Maarten Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
Martinus , Mart , Martien, Martje, Tien, Tienes, Teng
, Martinus Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
Martinus , Tienes , Tieneske
, Martinus Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |