Woord: lelijkerd
|
lelijkerd , lelkert
, leelijkerd. Zie lelk. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
lelijkerd , lilkert , mannelijk
, lelijkerd Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
lelijkerd , lelkerd , [zelfstandig naamwoord]
, lelijkerd. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
lelijkerd , lellekrd , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kwaadaardig persoon; lellekrs trekng, lelijke gezichten trekken Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
lelijkerd , lillekerd , zelfstandig naamwoord
, 1. Lelijk persoon. 2. Deugniet. Vgl. Fries lilkert. Zegswijze ’n gnappe lillekerd, ironisch voor een lelijk persoon. – Voor lillekerd staan, voor leugenaar staan, voor schut staan. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
lelijkerd , leelikkert , mannelijk
, leelikkesj , lelijkerd. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
lelijkerd , lillijkerd , 0
, lillijkerds , 1. lelijk persoon, ook gemeen en onbetrouwbaar persoon Zo’n lillijkerd heb ik nog nooit zein (Bov), Die kerel moet ik niet, dat is zo’n lillijkerd (Zwig), Wat een lillijkerd wat een rötzak (Bui), As wij as kinder ruzie hadden, zeden wij: Gao toch weg lillijkerd (Zwin) 2. lelijk gezicht (Zuid-Drenthe, Midden-Drenthe) Is oe de rabarber te zoer? Ie trekt zo’n lillijkerd (Ruw) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
lelijkerd , lillijkerd
, lelijkerd. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
lelijkerd , lillijkerd
, 1. lelijkerd; 2. kwaadaardig persoon Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
lelijkerd , ljeelekers , werkwoord
, staren, voor zich uit zitten kijken. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
lelijkerd , lillikerd , lilkerd , zelfstandig naamwoord
, de 1. iemand met een lelijk gezicht 2. lelijke gelaatsuitdrukking Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
lelijkerd , lillekerd , zelfstandig naamwoord
, lillekers , lillekerdtie , lelijkerd, gemeen persoon Wees ter voorzichtig mee, ’t is een grôôte lillekerd Wees voorzichtig, hij is een grote gemenerik Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
lelijkerd , lellekerd
, lelijkerd Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
lelijkerd , ljêêlekerd
, lelijkerd. een stiekum iemand. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
lelijkerd , ljêêlekers
, in de uitdrukking, “ljêêlekers fange”, “gekheid ophangen”, “gekke bekken trekken”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
lelijkerd , lillijkerd , zelfstandig naamwoord
, lelijkerd. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
lelijkerd , ljillekerd
, niet te vertrouwen persoon, iemand die niet altijd op het rechte pad loopt , da’s ne ljilllekerd wor = dat is iemand, waar je voor op moet passen- die éé d’al jil veul ljilleke dienge uit g’aolt = die heeft al veel dingen gedaan, die niet door de beugel kunnen- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
lelijkerd , lillikkerd , lùllekerd
, 1. rotzak, geniepig persoon, deugniet; 2. lelijkerd. Iemand die niet mooi is. , Dè’s me ne lillikkerd inne. Die persoon vind ik een rotzak. , Tegen kinderen, zogenaamd boos, gezegd: ”Och gèij, lillikkerd”, heeft vaak de betekenis van het vriendelijkere woord ”deugniet”. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
lelijkerd , lieëlikert , mannelijk
, lelijkerd Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
lelijkerd , lillekerd , zelfstandig naamwoord
, iemand met een slecht karakter; Cees Robben – Ik zeg: nèè lillukkerd... (19650402); - echter ook wel gebruikt om sympathie uit te drukken: Cees Robben – En witte wè den lillukkerd toen zeej... (19671110); WBD onelegant paard, ook (in de Hasselt 'loeves' genoemd); Henk van Rijen – plaaggeest, lelijkaard; Antw. LEELIJKAARD zelfstandig naamwoord w-m- leelijke mensch; WNT LEELIJKERD, leelijkaard - 1) akelig, naar, beroerd wezen, beroerling 3) slecht, gemeen, naar persoon, schurk, booswicht Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |