Woord: krekel
|
krekel , kriek , zelfstandig naamwoord
, Krekel (in bakkersovens) (verouderd). Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
krekel , kreekel , mannelijk
, kreekele , kreekelke , krekel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
krekel , krekel , 0
, krekels , krekel De krekels sjilpt in het gres (Bei), Bie mooi dreug weer kun ie de krekels heuren (Bco), zie ook hiemertien Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
krekel , [ijspegel] , krekel
, ijspegel. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
krekel , kriekel
, muggezifter. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
krekel , kriékel , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kriékele , kriékelke , krekel , VB: Hil bekênd ês de fäobel van de kriékel en de hoëmzèik van Jean de la Fontaine; haardkrekel kriékel; kakkerlak VB: Es te kriékele ién d'n hoés haws, daan wäors te nog neet vêrdig.; vrouw (snibbige vrouw) kriékel; zoe giftig wie 'nne kriékel kwaad (zo kwaad als..) zoe giftig wie 'nne kriékel Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
krekel , kreekel
, muggezifter Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
krekel , krieke
, krekel. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
krekel , kriek , zelfstandig naamwoord
, krekel (Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |