Woord: knoeperen
|
knoeperen , knoeperen , werkwoord
, "oppeuzelen, stil of onmerkbaar eene kleinigheid opeten; ook voor hard bijten, het geraas daarvan. Zie opknoeperen." Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
knoeperen , knoepere
, knapperen, knisperen. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
knoeperen , knoeperen
, hoorbaar bijten. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
knoeperen , knoepere , knoerepe
, 1. hoorbaar bijten; 2. knarsen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
knoeperen , knoepere , werkwoord
, knabbelen (Den Bosch en Meierij; Eindhoven en Kempenland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |