INT Dialectwoordenboeken

Woord: kloot

kloot , kloot , zelfstandig naamwoord , goedaardige sukkelaar.
Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk.

kloot , kloot , schimpwoord voor: sul, zeer eenvoudig, onnoozel mensch. alleen van manspersonen.
Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887)

kloot , klooten! , ’t mōg ’n klooten!, klooten van de bok!, klooten van Janooms os, klooten, zee klapmuts! zooveel als: gekheden! uitvluchten! leugens! lak! maak mij dat wijs!
Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887)

kloot , kloot , schimpwoord voor: onnoozele bloed, eenvoudige stumper, iemand die zich licht laat bedotten, en synoniem met: sul. – wat bistoe jà ’n kloot, letstie zoo bedondêrn! West-Vlaamsch kloot = dwaze vent. (De Bo).
(Westerwolde) = bal. Zie ook: dole 2.
Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887)

kloot , kloot , zelfstandig naamwoord, mannelijk , Zie de wdbb. – In een pelmolen; in het meerv. kloten. Kantige houten blokjes, iets kleiner dan een vuist, die, als men het spil uit de steen wil slaan, op de rijn (molenijzer) worden gelegd om te beletten, dat deze meteen er uit gaat. – Vgl. katerkloot, kloteboeren en weerkloot.
Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971)

kloot , klòòte , klòòt , , ballen met gaten, waar de ra-banden door heen geregen zijn; ze houden het zeil om de mast. Ook wel mastballe genoemd; zie ook kolfsklòòt.
Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen

kloot , kloot , [zelfstandig naamwoord] , 1 (Westerwolde) bal; vergelijk klout; 2 (algemeen) teelbal; 3 onnozele hals.
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen

kloot , kloot , zelfstandig naamwoord, mannelijk , kluete , kluetjen , bal. Dannkloot, denappel; zettekloot, tol, die met touw gezet werd
Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl.

kloot , kloeët , mannelijk , ’ne Goeie kloeët goedzak, sociaal voelend en niet moeilijke man. [Ove]
Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk

kloot , kloot , mannelijk , man ’ne Goeje kloot Een goedzak; ’t Helpt génnen énne kloot het helpt hellemaal niet(s).
Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk

kloot , klote , meervoud , teelballen
Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk

kloot , gén klote , niets.
Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk

kloot , kloôt , zelfstandig naamwoord , Ook: variant van klootzak | Wat ’n kloôt van ’n kirrel. Zegswijze gien kloôt, totaal niets. | ’t Scheelt m’n gien kloot. Evenals in het gemeenzaam Nederlands wordt in het Westfries klôte in allerlei gelegenheidskoppelingen met een ongunstige betekenis gebruikt, bv. klôtekirrel, klôteskoôl, klôteweer, klôtewerk enz. enz.
Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer

kloot , klôte , zelfstandig naamwoord, meervoud , in de zegswijze ’t is klôte (van de bok), het is waardeloos, het stelt niets voor. – Nei de klôte, kapot, verloren.
Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer

kloot , kloot , mannelijk , kloote , klöötje , kloot.
Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam

kloot , kloeëte , meervoud , teelballen, testes; um de kloeëte nie, zeker niet.
Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo.

kloot , klòòte , zelfstandig naamwoord, werkwoord , kloot, kloten. Een der meest gebruikte woorden in het Biks en Kempens dialect. Het heeft slechts een vage binding met het oorspronkelijke woord dat de teelballen aanduidt. Zo betekent: Schupt ’m teejge z’n klòòte! gewoon: Geef ’m een schop. En is het niet tegenstrijdig om te zeggen: “Dè mins (die vrouw) ligt hil d’n dag meej d’r luij klòòte in de zon” ... 1. Een kleine bloemlezing uit de rijke gebruiksmogelijkheden: ’t Is gin klòòte wèrd. ’t Is niks waard. Iemes op z’n klòòte geejve. Op z’n donder geven. Ge kunt m’n klòòte kusse. Donder op! On m’n klòòte! De pot op! Lot ’m ’r meej z’n klòòte afblèève. Z’n tengels. ‘t Is klòòte meej d’n bok. ’t Is naatje pet. Lòp no de klòòte. Loop naar de bliksem. Dur d’n haogel is d’n ògst no de klòòte. Mislukt. ’t Wordt klòòte as ’t nog langer duurt. ’t Gaat mis. Ze witter gin klòòte van. Ze weet er totaal niets van. Om de klòòte nie. Om de drommel niet. Hij ging er as de klòòte tussenöt. Als ’n haas. 2. Tal van woorden zijn er van afgeleid: ‘t Is òk mar ’nen èèrme kloot. ’n Tobber. Dinges is toch mar ’n goei klutje. ’n Goei ventje. Mar d’n andere is ’n klòtmènneke. Vervelende klier. En d’n dieje is hillemol ’ne klòtzak. Rotzak. Verdere afleidingen: klòòtèètig, klòtvènt, klòtveejger, klòthannes, klòtjòng. 3. Klòòte wordt ook als werkwoord gebruikt. Daor klòt ie z’n eijge meej. Doet zichzelf de das om. Mèn zulle ze nie klòòte. Geen oren aannaaien. We zèn d’n meej geklòt. Er mee in d’n aap gelogeerd. Zit nie zò te klòòte. Te hannesen.
Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek

kloot , kloëte , iemes te pakke neme; ut is kloëte mitten bók: ut is niks waerd.
Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst.

kloot , kloot , 0 , kloten , 1. teelbal Hie hef een dik stuk in de kloten is dronken (Sle), Ik snappe der gien kloten van geheel niets (Dwi), Hij zit mit de kloten veur het blok zit in het nauw (Smi), Ie komen nog een keer zonder kloten in de hoerekaste tegen vergeetachtig iemand (Nam), Wat staoj daor weer te kloten dreugen? van iem. die in zijn volle breedte voor de kachel staat en anderen de warmte wegneemt (Mep) 2. scheldwoord Gao door toch weg kloot (Bov) 3. (hy, dva), in De kloot hangen spel, bijv. worstelen, dat bedreven werd na het dorsen; de overwonnene moest trakteren (hy), De kloot hangen aan ’t haal gezegd door vlasbrakende vrouwen bij dorsende mannen als uitdaging tot klootschieten waarbij de vrouwen twee keer wierpen tegen de mannen één maal (ndva)
Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum

kloot , kloot , dit woord wordt in veel betekenissen gebruikt: da kan me gèn klote schille, dat kan me helemaal niets schelen; dè’s gèn klote werd, dat is niets waard; dès unne goeie kloot, dat is een goede kerel; klôt ‘r mi hinne, ga er rustig mee verder; hij schupt ‘m tigge z’n klote, meestal niet letterlijk toegepast: hij schopt hem eens flink tegen zijn achterste; lòpt nor de klote, loop naar de pomp; wa ligd’r toch te klote, wat ben je toch aan het klungelen.
Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden.

kloot , kloot , teelbal
Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen

kloot , kloten , (plat), teelballen
Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen

kloot , klwoot , klwoote , zelfstandig naamwoord , geld, IJ ee gin klwoote. * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Op oew klwoote krijge. Op je donder krijgen. spr: Lwoop nor de klwoote. Loop naar de maan. ww - prullen, aanmodderen.
Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur.

kloot , kloot , zelfstandig naamwoord , de; 1. teelbal 2. sullige vent 3. domme persoon, ook van een vrouw gezegd 4. in mit de kloten veur ’t blok in een lastig parket
Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte.

kloot , kloet , zelfstandig naamwoord, mannelijk , kloete , kluutsje , kloot , Zw: Op z'n kloete valle: een smak maken Zw: Loüp nao de kloete: naar de pomp Zw: Öm de kloete neet: om de drommel niet Zw: Dat ês nao de kloete: kapot Zw: Ich been vuur de kloete: doodop Zw: 'nnen Érme kloet: een arme drommel.; 'nnen érme kloet drommel (een arme drommel) 'nnen érme kloet; kloete teelballen kloete; kloete grap (voor de grap) vuur de aw kloete; kloete kapot nao de kloete; kloete waardeloos (vakantie bijv.) kloete; kluút sufferd kluút; get van z'n kloete mäoke dikdoenerig (dikdoenerig zijn) get van z'n kloete mäoke.; vuur de kloete zién doodmoe (doodmoe zijn) vuur de kloete zién; öm de kloete neet drommel (om de drommel niet) öm de kloete neet; e sjtök ién z'n kloete hebbe dronken (dronken zijn) e sjtök ién z'n kloete hebbe; de kèns nao de kloete loüpe duivel (je kunt naar de duivel lopen) de kêns nao de kloete loüpe
Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt

kloot , nô de kloewete , kapot
Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk.

kloot , klwôôte , kloten (meervoud). in de uitdrukkingen, “’t ies naor de klwôôte”, “’t is kapot”, naar de vaantjes, naar de verdoemenis. “ij mot ‘n stââmp onder z’n klwôôte emme”, “hij moet eens goed achter de veren gezeten worden”. “ij gwôôi ‘t vur z’n klwôôte”, “hij gooit er met z’n pet naar”. “ijeggetaonz’nklwôôtelaotedrwôôge”, “hij heeft er niets aan gedaan”. “d’r deug gin klwôôte van”, “er deugt niets van”. “da deug d’n ond z’n klwôôte nie”, “dat deugt totaal niet”. “ij vêêgt ‘r z’n klwôôte n’aon af”, “hij trekt er zich niets van aan”. “iemâând bij z’n klwôô te emme”, “iemand te pak ken hebben, te grazen nemen”. “lwôôp naor de klwôôte”, “loop naar de pomp, maak dat je wegkomt”. “iek vin d’r gin klwôôte n’aon”, “ik vind er niets aan”. “’t ies klwôôte van de bok”, “het is waardeloos”.
Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier.

kloot , klwôôte , donder , op oew klwôôte krijge = op je donder krijgen-
Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’

kloot , kloten , gewichten van een kettinguurwerk.
Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere.

kloot , kloeat , mannelijk , kloeate , kluuetje , 1. kloot 2. goedzak 3. iemand die zich intensief bezighoudt met iets , De kloeate op gaon: zich uit de voeten maken. De kloeate sjore: weinig of niks doen. Det is nao de kloeate: dat is helemaal kapot. Doe kóns mich de kloeate kusse: je kunt me nog meer vertellen. Get de kloeate ophelpe: zo ruw met iets omgaan dat het kapot gaat. Ich bèn vandaag gein kloeate waerd: ik voel me vandaag helemaal niet lekker. Loup nao de kloeate: verwensing. Oppe kloeate zeen: versleten zijn. Vuuer de bók zien kloeate: voor niks, tevergeefs.
Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn

kloot , kloeët , zelfstandig naamwoord , kloeëte , kluëtje , 1. kloot, (teel)bal; hae haai ein flink stök in die kloeëte – hij had een flink stuk in zijn kraag 2. bol 3. man, kerel: eine gooie kloeët – een goeie vent; eine erme kloeët – een arme drommel; ein good kluëtje – een aardig mannetje; nao de kloeëte gaôn – a. doodgaan b. ervandoor gaan; det dink is nao de kloeëte – dat ding is kapot; väör hónjdjskloeëte – voor de kat z’n kut; de blomekloeët – de bloemverkoler, bloemenwinkelier
Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel.

kloot , kloeët , zelfstandig naamwoord, mannelijk , kluuëj , kluuëtje , aardklont, man, goedaardig , teelbal
Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd.

kloot , klôot , zelfstandig naamwoord , klutje , "Dialectenquête 1876 - kloot, klutje; 1. zelfstandig naamwoord; 1.1. man, manspersoon, mens, gewone man; Cees Robben: Et prakkezeere is ötgevónde dur enen èèreme klôot. - goeje klôot - goedig iemand, goedzak; Cees Robben: wiebelklôot dè ge zèèt; Cees Robben: zit nie zôo te knèlle, dabklôot; WBD III.1.4:36 'slome kloot' = ezelachtig persoon; Èn ôome Jan, dieje goeje klôot,/ die klaogde toen es zene nôod. (Henriëtte Vunderink, Taante Aldegond, uit: Tis de moejte wèrd; 2011); 1.2 kloot, kloten, teelbal; WBD III.1.1:224 'kloten' = teelballen; Antw. KLOOT znw.m. Fr. testicule; wordt in de allerlaagste spreektaal veel gebruikt; NB. KLOOTVEGER is opgenomen in Nationaal scheldwoordenboek (= misselijke kerel); Verh. KLOOT (kloo:t) m, veel gehanteerd woord, zelden = teelbal; meestal = manspersoon: 'n goeje kloo:t - goedaardige sul. Als achtervoegsel z.a. Goem. KLOOT - klu?t, znw.m., verkleinwoord - klut? - teelbal; nen — van een vent; WBD III.2.3:258 'een stuk in zijn kloten hebben' = dronken zijn; WBD kloote (Hasselt) - teelballen of testes v.d. hengst, ook genoemd 'bòlle'; 1.3 kloot - als eerste lid in samenstellingen - iets kleins, iets dat minder belangrijk is; WBD III.4.4:224 'klootding' = iets kleins in zijn soort, ook 'geneuk'; WBD III.4.4:284 'klootding' = iets onbelangrijks; zie klôotjong, klôotkèèrel, klôotvèèger; 1.4 kloot - als tweede lid in samenstellingen met de betekenis als onder 1.1. Cees Robben – Zit nie zôô te pitse.. pie-lie-klôôt.. (19800718); Cees Robben – Mopperklôôt... (19800510); Cees Robben – Zit toch nie zôô te knelle, dabklôôt... (19841130); Cees Robben – Hedde wir in de Laai te ligge te meutele, dab-klutje... (19790504); klutje; verkleinwoord; van 'klôot' d.m.v. umlaut. Dialectenquête 1876 - klutje (met doffe u); Daamen - Handschrift 1916: ""klutje - 't is zo'n oardig klutje (klein jongetje, manneke)""; ...en ’t klutsje begreep er niks van want hij ha niks gedaon, docht ie. (Naarus; ps. v. Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra); ‘k Zeg stil mar klutje... (Naarus; ps. v. Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra); Cees Robben – Ons klutje dè strooit... Wè plezier in ’t rond... (19561222); Cees Robben – Hedde wir in de Laai te ligge te meutele, dab-klutje... (19790504); Ik zie en hêel schriel maoger klutje/ op de Kop van Jut staon slaon. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Kèrmes haauwe); ""Klutje gao tòch nòr Spanje toe/ of aander wèèrme laande/ agge hier in en tèntje slòpt/ ligde te klappertaande"". (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Dè gaaf den durslag...); ...èn langs de kaant stao zonnen aawen Tilbörgse meens meej en klèèn klutje te kèèke, èn ik heur diejen brak zègge... (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009); Hoe grôoter de strêûp hoe beeter. Ge had toen ok nòg veul mêer sorte kender dan teegesworreg. Ge had irst ‘platte kènder’. Dè waare de kiendjes die nòg nie kosse lôope. Die wèrre dikkels ok ‘haawkènder’ genoemd, omdèt moeders ze òn de mèm moes haawe. Asse dan grôoter wiere van et zòg, dan waare-n-et irst klutjes, dan ploddekes, en dan brakke. Ge had ok nòg broekpoeperkes, jungskes, mèdjes òf durskes. (Ed Schilders; Wè zeetie?; website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009); Antw. KLUD znw.v. - sukkel, sloof (N-O der Kempen) 'En goeîklud; zij ziet er zoo'n klud uit."
Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant

kloot , kloeët , kloeëte , kloot
Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. +

<< vorige pagina