Woord: kloeken
|
kloeken , kloekke
, geluid voortbrengen, gezegd van de broedse kip. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
kloeken , kloeken
, klokken, als een kloek, of als water, dat uit een fles gegoten wordt. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
kloeken , klôkke , werkwoord
, klôkde, geklôk , broeds , (broeds zijn) VB: Laot dy hoon mêt rös, zuus te neet dat ze aon 't klôkke ês? Zw: Dè zit oüch mer altiéd ién 't hoés te klôkke: hij gaat nooit buiten de deur.; kloeken (broeds zijn) klôkke VB: Laot dy hoon mêt rös, zuús te neet dat ze aon 't klôkke ês?. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kloeken , kloeke
, gulzig drinken Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
kloeken , kloeke , zwak werkwoord
, H. van Rijen (1988): gezellig bij elkaar klitten (zitten) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |