Woord: kanarie
kanarie , karnari
, Canarivogel. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
kanarie , kenarrie
, kanarie. Vgl. oa. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
kanarie , kanalî , mannelijk
, kanalîs , Kanarie. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
kanarie , kanarie , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, vgl. poepekanarie. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
kanarie , knellĕchien
, kanarie. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
kanarie , kanalî , mannelijk
, kanalîs , Kanarie. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
kanarie , kenallie , kenarie; kenarrievogel , [zelfstandig naamwoord]
, kanarie. || knallie Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
kanarie , kenarrie , knarie , [zelfstandig naamwoord]
, 1 kenallie; 2 ‘t kenarriezoad. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
kanarie , knarrie
, kanarie Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
kanarie , knorrie , zelfstandig naamwoord
, kanarie. De volksdichter Piet Heerkens S.V.D. schreef o.a. een gedichtenbundel die als titel “De Knorrie”kreeg - een bescheiden zangerke. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
kanarie , knarrie , knarie, kenarie, kanarie, kanarrie , 0
, knarries , (Zuidoost-Drenthe, Noord-Drenthe). Ook knarie (Zuidoost-Drents veengebied, Midden-Drenthe, Veenkoloniën, Zuidwest-Drenthe, zuid), kenarie (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied), kanarie (Zuidwest-Drenthe, Kop van Drenthe), kanarrie (Kop van Drenthe) = 1. kanarie Hoesdoeven hadden den menschen eerder wal mar kenaries niet (Pdh), De knarie mot wotter hebben (Vtm), Wat zingt die knarie mooi (Geb) 2. in de vorm kenarigies gele leeuwebek, Linaria vulgaris M. (he:Oost-Drenthe) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
kanarie , karnarrie
, kanariepiet. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
kanarie , kenarie
, kanarie Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
kanarie , kenôrrie
, gemene vrouw , Un kenôrrie van 'n vrouw dé's gin héndeg mèns, ze môkt hérrie meej jan én alleman. Een helleveeg dat is geen makkelijk mens, die maakt ruzie met iedereen. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
kanarie , knarrie , kenarrie, knarie, kanarrie, kenarie , zelfstandig naamwoord
, de; bep. vogel: kanarie Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
kanarie , kenäorie , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kenäories , - , kanarie , kenäorie Zw: Zoe gël wie 'nne kenäorie. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
kanarie , kenaerie , zelfstandig naamwoord
, kanarie. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
kanarie , knârie , knâriepiet
, kanarie, kanariepiet Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
kanarie , kenaoliej
, kanarie (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
kanarie , kenarie , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kenaries , kanarie Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
kanarie , knòrrie , zelfstandig naamwoord
, kanarie; serinus canaria domesticus; Gevange vogel in gouwe cel; wè klinken oe liekes helder en fel!; Hoe komde gij aon oe gelukkig geluid?; Wè lierde gij blij en wè haolde diep uit!; Wè fraozelde zuut en wè leuterde vlot; Wè zingde gij, zingde gij, zingde gij zot!; Wè schokkelde, klingelde en kloekte gij vol; mee tie-tie-fluiten en waoterrol!; Gekooide zanger, as goud zo geel; 'k bewonder oe hartjen, oe liekes, oe keel!; (Piet Heerkens; uit De knaorrie, De knaorrie’, 1949); H. van Rijen (1988): knòllie, knòrrie; WBD (III.2.1:514) 'kanarie', 'kanarievogel', 'kanollievogel', 'kanariepiet'; Biks 'knorrie' zn - kanarie; zie knòrriepiet; zie knòrrievoogel Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |