Woord: Johanna
Johanna , Jen
, vrouwennaam, vroeger algemeen = Johanna. Het is meestal met Mie zamengekoppeld tot Jennemie. Men zegt om eene babbelaarster te beduiden: een jen, babb Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
Johanna , [persoonsnaam] , Jannao
, Johanna. Ook: trage vrouw of meisje. Verg. daoje. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
Johanna , Jans , Jòntje, Hanne, Jaan
, Johanna. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
Johanna , Jááñs , eigennaam
, Jans, Jannetje Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
Johanna , Jeanne , Jeannie, Jeanneke, Jaan, Janneke
, Johanna Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |