Woord: joekelen
|
joekelen , joenkere
, het janken van een hond. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
joekelen , joenkele , joenkere
, aanhoudend gejank van een hond. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
joekelen , jónkere
, jónkerde, haet gejónkert , janken van honden. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
joekelen , joekere
, jânke. Joekere wie ne jóngen hoond. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
joekelen , joekere , werkwoord
, janken, tekeergaan. 1. Joekere van de pènt (zowel voor mens als dier). 2. Dè kost veul gèld mar daor hoefde nog nie zò oover te joekere! (Klagen, lamenteren.) Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
joekelen , joekeren
, janken van een hond. ook joenkelen of joenkeren. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
joekelen , joekkere
, huilen, janken , Ge hoeft nie zó te joekkere, 't hi niks te betiikene, t’is 'n schrémke van niks. Je hoeft niet zo te huilen, 't heeft niets te betekenen, het is 'n schrammetje van niets. Is dé hundje paas van d'n aauwen af umdét'tie zó joekkert of hit'tie hier d'n aord nie? Is dat hondje pas van de moeder af omdat hij zo jankt of moet hij hier nog aarden? Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
joekelen , joenkere
, janken Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
joekelen , joekerde
, kort janken Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
joekelen , joenkere
, krijsen, jammeren, kermen , Hèij joenkert of ie ’r in zal bleijve. Hij krijst alsof hij er in zal blijven. Hij krijst alsof zijn leven ervan afhangt., Ónzen hónd kan zu joenkere dè g’r millèèj mi krét. Onze hond kan zo jammeren, dat je er medelijden mee krijgt. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
joekelen , joekere , joenkere , werkwoord
, janken (Tilburg en Midden-Brabant; Den Bosch en Meierij; Eindhoven en Kempenland); joenkere; janken (Helmond en Peelland; Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
joekelen , joenkere , werkwoord
, joenkertj, joenkerdje, gejoenkerdj , janken van een hond ook jónkere Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
joekelen , joekere , zwak werkwoord
, joekeren; Ons vrouw was al weken lang aon ’t joekeren detter in ons kacheltje niks wo braanden... (Naarus; ps. v. Bernard de Pont; in: Groot Tilburg 1941; CuBra) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |