elektronische Woordenbank van de Nederlandse dialecten (eWND)

Woord: jodenvet

jodenvet , jeudenvet , [zelfstandig naamwoord] , spuw in de handen, om eens echt goed aan ‘t werk te gaan.
Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen
jodenvet , juddevet , onzijdig , druivensuiker.
Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk
jodenvet , jeudnvet , spuw in de handen, zoals door werklui wel gedaan wordt.
Bron: Meijer, J. (1984). Tolk van ’t Olle Volk – Joods Supplement op het Nieuw Groninger Woordenboek van K. ter Laan. Heemstede
jodenvet , jòddenvét , soort snoep.
Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden.
jodenvet , jôddevèt , soort snoep
Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk.
jodenvet , jóddevèt , jodenvet, ouderwets snoepgoed.
Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen
jodenvet , joedevèt , onzijdig , soort snoepgoed
Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn
jodenvet , joedevèt , een soort snoep, wit van kleur, grotendeels samengesteld uit druivensuiker zie ook broekestrónjtj
Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel.
jodenvet , joedevét , zelfstandig naamwoord, onzijdig , snoep
Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd.
jodenvet , joodevèt , zelfstandig naamwoord , druivesuiker; Cees Robben – De pullen en de schuim/ Die plekken aon ’t joodevet... (19580329); Wij moese aatij irst de [Hasseltse] kepèl in èn ’n rôozehuuke bidde vurdèmme vur êen of twee cènte snuupkes mochte kôope. En ik moet zègge, dan smòkte-n-et ok beeter. Et joodevèt, de stroopseldòtjes, de dròpveeters, ’t zuuthout, tôoverbòlle. (Ed Schilders; Wè zeetie?; website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009); Mar wèddik ’t lèkkerste van allemòl von, dè waar kattespaauw. Witte wè dèt is? Dès nèt as joodevèt mar dan irst gesmolte èn dan deeje z’r pindanutjes durheene. (Ed Schilders; Wè zeetie?; website Brabants Dagblad Tilburg Plus 2009); Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 -  JODEVET zelfstandig naamwoord, onzijdig. - fig. speeksel, fluimen.
Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant


<< vorige pagina

Gelieve als bronverwijzing te gebruiken:
Sijs, Nicoline van der (samensteller) (2015-), eWND, op ewnd.ivdnt.org,
gehost door het Instituut voor de Nederlandse Taal