Woord: iets
|
iets , iet
, iets. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
iets , eets , [voornaamwoord]
, iets. O.iii.41. iv.42. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
iets , ijts
, iets, wat; ’t is ijts warmer; as ’t ijts ken = as ’t ijts meugêlk is; als het maar eenigszins mogelijk is; as ’t ijts weer is den goa wie hen = als het weder niet te slecht is gaan wij heen; as ’t ijts wat wil = as ’t wat wil = als het niet erg tegenloopt; de klok gait ijts veur = gaat een weinig vóór; as ’k ’t moar ijts bezetten ken = als ik er maar tijd toe kan vinden; as ’k ’r moar ijts boeten ken = als ik het maar van mij schuiven of afzeggen kan zal ik zulks niet nalaten. Het woord krijgt steeds den klemtoon. Oostfriesch êts, ichts: wen ik man êts kan, dan kâm ik fan afen bî dî. Oorspronkelijk hetzelfde woord als: iet, of: iets, met bijwoordelijke beteekenis waarin ook het Oud-Hoogduitsch eowiht gebruikt wordt. Zie ten Doornk. art. êts. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
iets , ijt
, zie: nijt 2. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
iets , ietwes , onbepaald voornaamwoord
, Iets. || Ik heb er ietwes van ’ehoord. Der valt ietwes op an te merken. – Evenzo elders in N.-Holl. (BOUMAN 47). Ietwes is de oudere vorm van iets; vgl. Mnl. Wdb. III, 800. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
iets , eits
, iets, enigszins Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
iets , aits , [voornaamwoord]
, even. (Misschien onder Holl. invloed ‘t Holl. iets = wat; zie daar.) As ‘t aits kin = als ‘t maar even kan. Klòk gaait aits veur. Als ik ter mor aits boeten tou kin = 1. als ik er maar even vanaf kan; 2. als ik het er maar even buiten stellen kan. ‘t Is aits waarmer as guster. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
iets , iets of wa
, ietwat, (nou nou! als uitroep van bewondering.) Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
iets , gẹt
, iets, een beetje. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
iets , iet , voornaamwoord
, iets. ’t Is altè iet. Er is altijd wel iets mis. Ook: ’t Is aaltè wè. Deze zegswijze had een zorgelijk iemand op zijn woning aangebracht. Zijn buurman (twee onder één kap) noemde daarop zijn huis: Hier òk. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
iets , ietsie
, iets. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
iets , iets , bijwoord
, iets, enigszins De klok is iets veur (Sle), Het was mij net iets te duur (Wee), zie ook ietsien Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
iets , iet
, iets. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
iets , iets , ietsie , bijwoord
, in geringe mate Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
iets , eets
, enigszins , eets VB: Es 't eets kênt kaom ich dich hélpe, dat belaof ich dich Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
iets , get
, iets , get VB: Gëf dat keend get. Zw: 't Ês mich get: 't is me wat.; iets te; get VB: Dè jas ês mich get te groet.; heel (heel wat) hiel get; wat (iets) get VB: Gëf dat keend get. Zw: 't Ês mich get: 't is me wat.; get hawe feest (een feest geven) get hawe (zie 'houden') VB: Haaw d'r get es d'r 40 jaor getroûwd beet?; get leefs lief (zelfst.nw) (zie 'lieveling') Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
iets , iet
, iets. in de uitdrukking “edde gij nog iet gezien?”, “heb jij nog iets gezien?”. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
iets , iet
, ! uitroep van verbazing. ietfer! uitroep bij iets ongeloofwaardigs. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
iets , iejt
, 1. iets; 2. in iejt of wa een beetje , Hé d’r iejt èn gedòn? Heb je er iets aan gedaan? Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
iets , iet , voornaamwoord
, iets (Helmond en Peelland; Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
iets , [iets] , get
, iets, een beetje , Det is get tösse ós twieë. Det haaj mich get aan vuuerdet wae thoes woeare. Det is mich ouch get. Det weurtj nog get. Gaef ’m get. Get veil höbbe: iets van plan zijn. Hae haet get: hij is ziek. Hae mót toch get doon: werd gezegd van iemand die iets deed wat totaal geen nut had. Zoea zeker es get! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
iets , get
, iets; det is gét en neet väöl – dat lijkt heel wat, maar het stelt niets voor, dat is niet veel soeps (meestal op personen betrekking hebbend); het is mich get! – ’t is wat! Zie hiët get bestèldj – zij is in verwachting; dao is get op kómst – dat echtpaar verwacht een kind; hae hiët get gekrege – hij is plotseling ziek geworden; det is good óm get te kriege – als je dat doet loop je grote kans ziek te worden Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
iets , eet , eets , voornaamwoord
, iets Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |