Woord: horzel
|
horzel , oorsel
, horzel. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
horzel , horzel , 0
, horzels , (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, zuid, Veenkoloniën) = 1. horzel Dat peerd hef ieder keer last van een horzel (Schn) 2. larve van een horzel Kniep die horzel der is even oet (Pdh) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
horzel , heurs , hoorz
, horzel. leg ‘t nèt mar ovver ‘t pèrd, want d’r zitten veul heurs, hang het vliegennet maar over het paard, want het heeft veel last van horzels. zie ook hoorz. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
horzel , heurs
, horzel , Zeuve heurze kanne ’n pèrd kepotstêke. Zeven horzels kunnen een paard doodsteken. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
horzel , hurm
, paardenvlieg (gastrophilus intestinalis). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
horzel , heurs , zelfstandig naamwoord
, hoornaar, grote wesp (Den Bosch en Meierij; Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
horzel , hoostel , vrouwelijk
, hoostels , horzel, hoornaar , Gestoeake zeen door ein hoostel. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
horzel , hoostel , hoorstel , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, hoostels , eerste vorm Nederweerts, Ospels; tweede vorm Ospels; horzel Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |