Woord: hooiruif
|
hooiruif , hòirep
, ruif. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
hooiruif , hujrip , hujriepe , zelfstandig naamwoord
, de, et; ruif om hooi in te doen (in een paardenstal; evt. ook voor schapen) Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
hooiruif , hojriejep , hojrek
, ruif Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |