Woord: hondenkooi
|
hondenkooi , hónjskooj , vrouwelijk
, hónjskooje , hónjskööjke , hondehok. Hae haet de hónjskooj oppẹ kop: hij heeft een hoge hoed op. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
hondenkooi , hónskoi
, 1) hondenkooi; 2) cylinderhoed. Spottenderwijs vraagt men aan iemand, die bij een plechtige gelegenheid zo’n ‘hooge zéije’ draagt: Mag vandaag d’n hónd loslóópen? Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
hondenkooi , honskoûw , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, honskoûwe , honskûike , hondenhok , VB: D'n hoond lik däog ién, däog oét vuur z'n honskoûw aon 'n kêttel, 'n honslëve.; hoed (hoge hoed) honskoûw (vero.) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
hondenkooi , hônskoj
, 1. hondenkooi; 2. cilinderhoed, hoge hoed Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
hondenkooi , hónskoeaj , hóndskoeaj , vrouwelijk
, hondenhok Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |