Woord: graad
|
graad , groad , [zelfstandig naamwoord]
, graad. ‘t Is nòg n groad slimmer! Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
graad , graat , mannelijk
, graad. Hae haet ’t in den hoochste graat: hij heeft het behoorlijk te pakken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
graad , graod , 0
, graoden , graad Het was der dartig graoden in de schade (Bco), Daor bi’j ok gien graod wiezer van worden niets (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
graad , gróót
, graad. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
graad , graod
, graad Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
graad , graod
, graad. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
graad , graod , zelfstandig naamwoord
, de; 1. graad 2. schroefdraad Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
graad , graod , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, graode , grëudsje , graad , VB: 't Vrûis 'n graod of veer. VB: 'n graod ién de wiskunde hoële. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
graad , graod , zelfstandig naamwoord
, grötien , graad. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
graad , graod , mannelijk
, graoje , gräödje , graad , Zèt de verwörming mer ei gräödje lieëger. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |