Woord: geit
|
geit , geit
, zie: seeg. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
geit , geit , [zelfstandig naamwoord]
, geit || bok , (West-Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
geit , goit , zelfstandig naamwoord
, Geit. Zegswijze Vooruit (veruit) mit de goit, vooruit, vertrekken maar, beginnen maar! – De goit verzette (verpenne, verkure), figuurlijk voor: een plasje plegen (in de buitenlucht). | Ik moet efkes de goit verzette, ’oor. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
geit , geit , vrouwelijk
, geite , geitje , geit. Hae haet ’t va bénne wie de geit ’t vët: het is een stiekemerd. Mit forsj kénste ’n geit de sjtart oetriete: met geweld kan men veel bereiken. Wae de naober wilt kreite, hiljt hounder en geite: wie de buurman wil plagen, houdt k Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
geit , géétj
, geit in het algemeen. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
geit , geit , zelfstandig naamwoord
, in de uitdrukking de geit *verpale (KRS: Bunn), de geit verzette (LPW: Pols): naar het toilet gaan; meer specifiek : gaan urineren (door mannen gezegd; destijds urineerde de mannelijke bevolking van de boerderij buitenshuis, in de open lucht). Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
geit , geite , 0
, geiten , (Zuidwest-Drenthe) = geit As een geite malheur haar, deuj wat vlèer dèur het voor. Ie mèuken wat slobber van lienmael en ie deuden er wat blad en bloemen dèur van vlèer (Dwi), Ik hebbe een geite neug die krullen vret en plaanken schet (Hgv), zie ook bij sik(-) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
geit , guit
, geit. de guit melken, de klok luiden. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
geit , geite
, geit. Gunninks woordenlijst van 1908: Een geite van een deerne ‘een slons’ Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
geit , géijt
, geit , T’is krék d'ûir, zeej Sjaok, anders is't héndeg zat, 'n géijt maoke. Het is net de uier, zei Sjaak, anders is het makkelijk genoeg, een geit maken. Mensen die doen alsof ze alles in een handomdraai kunnen maken, andere zijn daarbij vergeleken domoren. Meervoud géijte. Ge moet gin drie géijte haauwe és ge mér vur iin hóój hét. Je moet geen drie geiten houden als je maar voor één hooi hebt. Je moet nooit teveel hooi op je vork nemen. Verkleinvorm gétje. Wa is't toch schón die jóng bukskes én gétjes, dé springt én duu d'n hillen dag. Wat is het toch mooi die jonge bokjes en geitjes, dat springt en doet de hele dag. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
geit , geite , geit , zelfstandig naamwoord
, de; 1. geit 2. vrouwelijke ree 3. flauwe, domme, giechelende, sletterige vrouw of meisje 4. meisje van ong. 12 jaar Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
geit , gaait , zelfstandig naamwoord
, gaaite , gaaitjie , geit Hij is mette gaait naer d’n bok; Van ‘t geeve gaot de gaait dôôd Je moet niet teveel weggeven Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
geit , gèit , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, gèite , gèitsje , geit , VB: Vreuger jaore haw eker buurke waol eng of twie gèite oppe sjtaal sjtoën. Zw: Es 't neet gèit, dan bok 't mer: woodspeling met 'gèit': 'gaat' en 'gèit': het moét lukken. Zw: 'Jao', zaag Bet en ze gaof de gèit get en ze leet de bok sjtoën, dan haw ze gaw gedoën.; vrouw meisje (lang en mager) gèit Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
geit , gèìjt
, geit Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
geit , gèèt
, geit Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
geit , geite , zelfstandig naamwoord
, 1. geit; 2. meisje (spottend gezegd). Zie ook: sikke. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
geit , getje
, geitje , hebbe jullie jonge getjes? = hebben jullie jonge geitjes?- ôh, kik toch wa mwooj, vijf van die jonge getjes bij mekaore = oh kijk toch hoe mooi, vijf van die jonge geitjes bij elkaar- bèè, zee ’t getje en dartelde dur de waai = bèh, zei het geitje en sprong vrolijk door de wei- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
geit , [meisje] , gèèjt
, domme griet Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
geit , gèijt , gèùjt
, geit , Witte gèijt. Witte geit. Vergelijk witte gèij ’t? ,Weet jij het?, Zèij hi van de gèùjt gehad. Zij heeft van de geit gehad. Zij is zeer nieuwsgierig. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
geit , gèèt
, geit , nou za ‘k iëërst de gèèt mer gaon melleke, dan krijgde zo metiëën un kommeke gèèterôôme, dè ’s goed veur den dorst Bron: Gast, C. de (2011), ’t Boekske van de Aolburgse taol, Wijk en Aalburg: Stichting behoud Aalburgs dialect. |
|
geit , guit , zelfstandig naamwoord
, geit (Helmond en Peelland) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
geit , geit , vrouwelijk
, geite , geitje , 1. geit 2. jonge (puberale) griet 3. lid van Harmonie St. Michaël van Thorn (de Kerkelijke) , Mèt geweldj höfs se ein geit de stert nog neet op: met geweld te gebruiken los je het probleem nog niet op. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
geit , gèèt , zelfstandig naamwoord
, gètje , geit; WBD geit, ook 'sik' genoemd of 'gèjt'; Dialectenquête 1876 - gête - geiten (ê =même); Gezegde - Pierre van Beek – voejer zuuke vur aandermans gèèt; Gezegde - Pierre van Beek – èfkes de gèèt gòn verzètte (smoesje om te vertrekken voor een kleine boodschap); Mandos - Brabantse spreekwoorden (2003) - iemand òp en natte gèèt zétte (Pierre van Beek – Tilburgse Taalplastiek 1968) - voor de gek houden; De Wijs – Ze laacht as un gèt op gummie hakke (11-02-1965); Cees Robben – ge laacht net as ’n gèèt op gummi-hakke... (19650305)Cees Robben - ge moet de gèèt gòn mèlleke; vurèùt dan meej de gèèt; (Tilburgse Taalplastiek l31); Lechim - Der komt nòg gin goei gèèt vandaan/ wort in de stad gezeej,/ mar agge Gôol es goed bekèkt/ valt dè tòch hêel veul mee. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Gin aaw èèzer); Frans Verbunt – alles viere, ok de verjòrdag van de gèèt; Frans Verbunt – iemand op en natte gèèt zétte - voor de gek houden, te kijk zetten; Frans Verbunt – van Gôol komt nòg gin goej gèèt; Frans Verbunt – èfkes de gèèt gòn verzètte - gaan plassen; Frans Verbunt – ik hèb die stèm nôot geheurd, zi de köster, èn der stond en gèèt op et koor; Frans Verbunt – ieder zörgt vur zenèège èn et gètje vur de kòffierôom; Frans Verbunt – ene gèètestart èn en vrouwetong staon nôot stil; K. de Beer - Tilburgs Bijnamenboek (2000) - Mieke de gèèt = bep. simpel vrouwtje (blz. 93); Mandos - Brabantse spreekwoorden (2003) - van de gèèt gehad hèbbe - erg nieuwsgierig zijn; varianten: gèètevlêes òphèbbe ('70), en gèèt òn de kòp hèbbe ('64), hèdde sóms gèèt òp? ('82); Dè waren meense die waren nie katteliek, dè waren protestantse bokken, volgens wè ze tegen ons vertelden. Die protestanten schêene ons ôk èùt veur kattelieke gèète. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 1, Tilburg 2006); De gèète van Gôol, òf de Golse gèète? (Henriëtte Vunderink, Q-korts, uit: Tis de moejte wèrd; 2011); WBD gèètestal - geitenstal; WBD 'gijt', 'gèt', 'mieke', 'mieke mieke' - roepwoorden voor een geit; gez. Pierre van Beek – Ik hèb die stèm nôot geheurd, zi de köster, èn zen gèèt stónd òp et koe???; WBD III.1.1. lemma urineren - Tilburg – ‘De geit verzetten’. Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch - 1899 - GEIT zelfstandig naamwoord v. - dwaas, onverstandig vrouwmensch; CiT (10) 'G'het gèt-oge'; De gèèt van Jan Pigge; zie Jan Pigge; gètje; verkleinwoord; geitje; WBD 'gètje', 'klijn gètje' - vleiwoorden voor jonge geit; K. de Beer - Tilburgs Bijnamenboek (2000) - de zeuve gètjes = gezusters Mutsaerts (blz. 57 Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |