Woord: blaken
blaken , bleuken
, de holsblokken [klompen] door een vuur van groene takken de bruine kleur geven. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
blaken , blöken , zwak werkwoord
, blakeren. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
blaken , bläoken , blöken , zwak werkwoord
, blakeren; iets kleuren door den rook van het vuur. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
blaken , blaoke
, walmen, smoken. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
blaken , bloake
, roëke. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
blaken , bloken
, blaken, walmen. de lamp blòkt, dreit ‘m ‘s wà lègger, de (olie)lamp walmt, draai hem eens wat lager. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
blaken , blakke , zelfstandig naamwoord
, spr: Vur den blakke zèège. Ronduit zeggen. spr: Te blakke komme. Het zichtbaar worden of tevoorschijn komen van: de waarheid, verloren zaken of dingen. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
blaken , blaeken , werkwoord
, blaken: helder of gloeiend stralen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
blaken , blaeken , werkwoord
, 1. blaten (van geiten, schapen) 2. schreeuwen, jammerend tekeergaan Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
blaken , blëuke , werkwoord
, blëukde, geblëuk , roken , smeulen VB: Mäok dat sjteumpke 'ns oét wat dao lik te blëuke. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
blaken , blooke
, walmen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
blaken , blôke
, blokt, geblokt , walmen, blaken , Pas óp, ’t òlliestélleke blokt. Pas op, het olietoestelletje walmt. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
blaken , blaoke , werkwoord
, walmen (Den Bosch en Meierij; Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
blaken , blaoke
, blaoktj, blaokdje, geblaoktj , walmen , Waat blaoktj die kaes! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
blaken , blaoke , werkwoord
, blaoktj, blaokdje, geblaokdj , walmen van een kaars of petroleumlamp ook flakere Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
blaken , blaoke , werkwoord
, blaoktj, blaokdje, geblaoktj , walmen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
blaken , bläöke
, bläokde – gebläökd , walmen; dampen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |