Tijdens het middagprogramma werd een beeld geschetst van heden, verleden en toekomst van de Nederlandse liederenbank door de directeur van het Meertens Instituut, Hans Bennis, en door het hoofd het Documentatie- en onderzoekscentrum van het Nederlandse lied van dat instituut, Louis Peter Grijp -- tevens oprichter van de liederenbank. De nadruk lag daarbij, gegevens de wensen die beide heren uitspraken, op de toekomst. Peter van Kranenburg demonstreerde dverschillende melodieënzoekmachines in het kader van het WITCHCRAFT-project waaraan hij als aio meewerkt.

Daarna werd de collectie Harrie Franken officieel aan het Meertens Instituut overgedragen. Gerard Rooijakkers, als etnoloog werkzaam op het Meertens Instituut en voorzitter van het comité dat zorgdraagt voor de nalatenschap van de Brabantse volksliedverzamelaar, die in 2003 is overleden, herdacht zijn vriend. Nel Franken, weduwe van Harrie, overhandigde de eerste geluidsband aan Frits van Oostrom, president van de KNAW waaronder het Meertens Instituut ressorteert. Deze roemde het veldwerk als een activiteit die aan de basis van alle wetenschap staat. Zoon Karel Franken zong met vaste stem het komische lied van Peer en Lijn. 

Tenslotte opende Ate Doornbosch officieel de internetversie van de liederenbank door een opname die hij veertig jaar eerder in Volendam had gemaakt via het net af te spelen. Martine de Bruin, de medewerkster van het Meertens Instituut die de internetversie had gebouwd, demonstreerde hem vervolgens de Zingende Kaart, waarop de geografische verspreiding van de opnamen van het lied van Heer Halewijn te zien is.

De middag werd besloot met een optreden van Camerata Trajectina, dat liederen zong die zonder de zoekmogelijkheden van de Nederlandse liederenbank ongezongen hadden moeten blijven, onder meer Vondels rei "Waar werd oprechter trouw" uit Gijsbrecht van Aemstel en fragmenten uit de Zingende Klucht van Lijsje Flepkous.