Varsseveld
Gelderland
11. En Hie zei: Dr was 'n man dèn had twee jónges.
12 Dn jóngsten van eur zei tegen zien vader: Vader geef mi-j 't deil van ónze bezittinge, dat mi-j toekump. En hie verdeilen de bezittinge tussen eur.
13. En enkele dage later miek dn jóngsten zönne alles te gelde en góng óp reize nao 'n wiet land, waor e zien hele hebben en hollen der deur dreijen in 'n laeven van aoverdaod.
14. Toen e dr alles deur edreijd had, kwam dr 'n argen hóngersnood in dat land en hie begón gebrek te lieden.
15. En hie trok ter óp uut en dróng zich óp an ene van de börgers van dat land en dèn stuurn em naor 't veld um de póggen te huden.
16. En hie begeern zienen boek vól te etten met de schellen die de póggen vratten, mor gin mense gaf z'em.
17. Toen kwam e töt zichzelf en zei: Hoevölle dagloners van mien vader hebt brood zat en ikke komme hier umme van dn hónger.
18. 'k Zal ópstaan en nao mien vader gaon en tegen em zeggen: vader 'k hebbe ezundegd tegen dn hemel en tegen ów.
19. 'k Bun niet meer weerd ów zönne te heiten; stelt mi-j gelieke met ene van ówwe dagloners.
20. En hie stón óp en góng trugge nao zien vader. En toen e nog wiet weg was, zag zien vader em en 't gemoed schot em vól. En hie liep em integen, viel em um dn hals en kussen em.
21. En de zönne zei tegen em: Vader 'k heb ezundegd tegen dn hemel en tegen ów, 'k bunne niet weerd 'ow zönne te heiten.
22. Mor de vader zei tegen ziene slaven: Brengt vlot de beste klere hier en trek z'em an en doet em 'n rink an de vinger en schoene an de vute.
23. En haalt 't gemeste kalf en slacht 't en lao'w 'n feestmaol hemm,
24. Want mien zönne hier was dood en is weer laevend ewordn; hie was verloorn en is evónn. En ze begónn feest te vieren.
25. Dn oldsten zönne was óp 't land en toe e dichte bi-j huus kwam heurn e muziek en dansen.
26. En hie rie:p ene van de knechs bi-j zich en vroe:g, wat ter te doe:n was.
27. Dèn zei tegen em: Ow bruur is ekomm en ów vader het 't vette kalf laoten slachten, umdat e um gezónd en wel weer trugge hef.
28. Mor hie wier kwaod en wol niet nao binnen gaon. Toen kwam de vader nao buten en dróng bi-j em an.
29. Mor hie antwoordn en zei tegen zien vader: Kiek, zovölle jaorn bun'k al in owwen diens en nooit he'k ów gebod aovertraoden, mor mi-j hei'j nooit gin sikkebuksken egeven um met mien vrende feest te viern.
30. Mor nów dèn zönne van ów ekomm is, den alles wa'j hadden óp-emaakt hef met slechte wieve, hei'j veur um 't vette kalf laotn slachtn.
31. Mor hie zei tegen em: Kind i-j bunt altied bi-j mi-j en alles wat ik hebbe is van ów.
32. Wi-j zollen feest motten viern en vrolek waezen, want ów bruur hier was dood en is laevend ewordn, hie was verloorn en hie's evonn.
Notes of the editor
Kloeke code: M 4
This translation corresponds with the 1874 translation nr.: 68
To be found in 1874 dialecticon vol.I, p. 340-342
Name of the dialect in the 1874 dialecticon: Varseveld
This dialect is a representative of the region: Graafschap Zutphen
This text is written in the so-called WALD-orthography (Woordenboek van de Achterhoekse en Liemerse Dialecten).
© 2000-2007 KNAW/Meertens Instituut
Free translation:
11. En Hie zei: Dr was 'n man dèn twee jónges had.
12. Dn jóngsten van de twee zei tegen zien vader; vader geef mi-j 't deil van ónze bezittinge, dat mi-j toekump. En hie verdeilen de bezittinge tussen eur beiden.
13. 'n Dag of wat later verkoch dn jóngsten alles wat e had en góng óp reize nao 'n land wiet weg, waor e zien hele hebben en hollen dr deur dreien met zoepen en zwadden.
14. Toen e dr alles deur-edreijd had kwam dr in dat land 'n argen hóngersnood en hie kreeg gebrek.
15. En hie trok ter óp uut en verhuurn zich an ene van de boern in dat land en dèn stuurn em 't veld in um de póggen te huden.
16. En hie zol zich geerne dikke willen etten met de schellen die de póggen vratten, mor gin mense die z'em gaf.
17. Toe bedach e zich en zei: Alle daghuurders van mien vader hebt zat te etten en ik verhóngere hier.
18 'k Gao van hier weg nao mien vader en 'k zal tegen em zeggen: Vader, 'k heb ezundegd veur God en de mensen, vergeef mi-j.
19. 'k Bun niet meer waerd 'n jónge van ów te waezen; nemt mi-j an as 'n gewonen arbeider.
20. En hie góng óp pad en weerumme nao zien vader. En toen e nog wiet weg was, zag zien vader em en 't gemoed schot em vól. En hie liep em integen, viel em um dn hals en kussen 'm.
21. En de jónge zei tegen em: vader 'k hebbe ezundegd tegen God en tegen ów, k bun niet weerd da'j mi-j nog ów kind nuumt.
22. Mor de vader zei tegen ziene slaven: haalt drek de beste klere en trek em die an en doet em 'n rink an de vinger en trek em schoene an.
23. En haalt 't vette kalf en slacht't en lao'w feest viern.
24. Want mien jónge hier was dood en is weer laevend ewordn, wi-j wazzen em kwiet en wi-j hebt em weer. En ze begónn feest te viern.
25. Zien oldsten zönne was óp 't land en toen e dicht bi-j huus kwam heurn e muziek en dansen.
26. En hie rie:p ene van de knechs en vroe:g wat ter te doen was.
27. Dèn zei tegen em: Uw bruur is ekomm en ów vader hef 't vette kalf laotn slachtn, umdat e em gezónd en wel weer terugge hef.
28. Mor hie wier kwaod en wol niet nao binnen gaon. Toen kwam zien vader nao buten en vroeg em dr in te komm.
29. Mor hie zei tegen zie vader: Kiek, hoevölle jaor die:n ik ów al niet en altied he'k nao ów eluusterd, mor mi-j hei'j nog nooit zelfs gin buksken egeven um met mien vrende feest te viern.
30. Mor nów dèn mooien jónge van ów ès ekomm, dèn alles wa'j hadden der deur edreijd het met zienn hoern-troep, nów hei'j veur um 't vette kalf laotn slachten.
31. Mor hie zei tegen em: Mien jónge, hoe kö'j zó praoten, i-j bunt altied bi-j mi-j ewest en alles wat ik hebbe is van 'ow.
32. Wie zollen feest motten viern en bli-j waezen, want ów bruur hier was dood en hie laeft weer, wi-j wazzen em kwiet en wi-j hebt em weerumme ekreegen.