Midsland
Friesland
11. En hy sei: Iên had twië jonges.
12. De jongste fan har sei teugen syn tae: Tae, geef mi het deel fan ons fermogen, dat my toekomt. En hy ferdeelde het boeltsje onder har.
13. En weinige dagen later maakte de jongste alles te gelde en ging an e reis nar een fêr land, wer hy syn fermogen ferkwistte in een leven van overdaad.
14. Doe hy alles d'r deurjaagd had, kwam er een sweare hoengersnoad over dat lând en hy begon armoed te lijen.
15. En hy trok erop út en drong em op an ien fan de burgers fan dat lând en die stuurde him het feld in om syn bargen te hoêden.
16. En hy begeerde syn buuk te fullen met de schillen, die de bargen atten, mar gin iên gaaf se him.
17. Doe kwam hy tot himself en sei: Hoefeul dagloaners fan myn tae hewwe broâd in overfloêd en ik kom hier om fan e hoenger.
18. Ik sal staan gaan en nar myn tae gaan en teugen him sêge: tae, ik hev' sondigd teugen de hemel en for tae.
19. Ik bin nyt meer weard om tae syn jonge te hieten; stel my gelyk met ien fan tae syn dagloaners.
20. En hy ging staan en kearde ferom nar syn tae.
En doe hy nog fêrweg waar, saag syn tae him en wòdden met ontferming bewogen. En hy ging him teugen en fiêl him om de hals en soende him.
21 En de jonge sei teugen him: Tae, ik hev' sondigd teugen de hemel en for tae, ik bin niet meer waerd tae syn jongen te hieten.
22. Mar de tae sei teugen syn slaven: Breng gauw it beste kleed hier en trek him dat an en doen him een ring an syn hând en schoenen an syn foeten.
23. En haal het meste kalf en slacht et, en late wy een feestmaal hewwe.
24. want myn jonge hier waar doad en is wèr levend worren en hy waar weg en is fônnen.
25. Syn ouste jonge waar op et lând en doe i dicht by huus kwam hoorde i musiek en dansen.
26. En hy riêp ien fan de knechts by him en froeg wat er te doên waar.
27. Deuze sei teugen him: Dyn broer is komen en dyn tae het et meste kalf slachte laten, omdat hy him gesond en wel ferom het.
28. Mar hy wôrdde kwaad en wou niet in e huus gaan. Doe kwam syn tae búten en drong by him an.
29. Mar hy gaf antwoord en sei teugen syn tae: Sien es, sôfeul jaren bin ik al in tae syn diênst en nooit hev' ik tae syn gebod overtreden, mar mij het tae nooit een geitebokje geven om met myn maats feest te vieren.
30. Mar nou die jonge van tae komen is, die tae syn boeltsje opmaakt het met slechte frouen, het tae fôr him het meste kalf slachte laten.
31. Mar hy sei teugen him; Kien, dou bist altiid by mi en alles wat fan mij is is fan dij.
32. We môzzen feest fiere en fleurig weze, want dyn broeder hier waar doad en is levend worren, hy waar fòrt en is fônnen.
Notes of the editor
Kloeke code: A 1
This translation corresponds with the 1874 translation nr.: 99
To be found in 1874 dialecticon vol. II, p. 17-20
Name of the dialect in the 1874 dialecticon: Midslands
This dialect is a representative of the region: Midsland, Hee en Kaart
© 2000-2007 KNAW/Meertens Instituut
Notes of the translator.
11. Jonges; 'zoon' wordt niet als soan vertaald, maar als jonge. Dit heb
ik ook nagevraagd bij de oudere inwoners van Midsland. Iemand heeft hier jonges en meiskes, d.w.z. zoons en dochters.
12. Besit; ik heb mijn twijfels of dit een juiste vertaling is. Iets minder letterlijk vertaald zou zijn boeltsje of hebben en houen.
13. ferkwistte; ook mogelijk verkwânselde.
18. Tae syn jonge; het woord Uw wordt niet gebruikt in het Mezlânzers.
Hiervoor wordt in dit geval gezegd Vaders zoon, dus Tae syn jonge.
32. Fòrt; verloren wordt in het Mezlânzers vertaald als wegbrocht, maar
dit geldt alleen voor voorwerpen en beslist niet voor personen. Of het woord ferloren een juiste vertaling is, betwijfel ik en daarom heb ik het woord fòrt ('weg') gebruikt.