Het Bildt

11. En hij saai: d'r waar 'n man, die 't twee seunen had.

12. De jongste fan de twee saai tun syn hait: hait geef mij myn part fan ôns fermogen, dat mij toekomt. En hij ferpartte al wat hij had onder syn baide seunen.

13. 'n Paar dagen later maakte de jongste seun alles te gelde en gong op rais naar 'n feer lând, der't-y syn fermogen d'r deur brocht in 'n leven fol overdaad.

14. Doe't-y alles d'r deur brocht had, worde dat lând troffen deur 'n ferskriklike hongersnoad en hij kreeg gebrek an eten en drinken.

15. En hij ging d'r op út en perbeerde bij een fan de inwenners an 't werk te kommen; die stuurde him 't feld in as ferkenshoeder.

16. Hij had soa'n honger, dat-y graag 't foer fan de ferkens ete wou, maar niet een gâf 't him.

17. Doe kwam-y tot himsels en saai: Hoefeul erbaaiers fan ôns hait hewwe eten en drinken in overfloed en ik kom hier om fan de honger.

18. Ik pak myn spul bijnander en gaan naar ôns hait en ik sil tun him sêge: hait ik hew sondigd teugen de hemel en teugen jou.

19. Ik bin niet meer wirrig om jou seun noemd te worren; behandel mij as een fan jou erbaaiers.

20. En hij pakte syn spul bijnander en ging werom na syn hait. En doe't-y nag feer fan huus waar, sâg syn hait him al en 't worde him week om 't hart. En hij liep him teugen, sloeg de êrms om him hine en tûtte him op baide wangen.

21. En de seun saai teugen him: hait, ik hew sondigd teugen de hemel en teugen jou, ik bin niet meer wirrig om jou seun noemd te worren.

22. Maar de hait saai tot syn slaven: bring gau de beste kleren en doen him die an, steek 'n ring an syn finger en doen him skoenen an.

23. En haal 't fetmeste kalf en slacht 't, wij sille ete en drinke en feest fiere.

24. want myn seun waar doad en leeft nou weer, hij waar weg en is weer werom. En sij begonnen feest te fieren.

25. Syn oudste seun waar 't feld in en doe't-y dichter bij huus kwam, hoord'-y mezyk en sâg-y dânsende mînsen.

26. En hij riep een fan de erbaaiers en froeg, wat d'r te rêden waar.

27. Die saai tun him: Jou broer is weer werom kommen en jou hait het 't fetmeste kalf slachte laten, omdat-y him gesond en wel werom kregen het.

28. Maar hy worde lilk en wou niet in 'e huus. Doe kwam syn hait na bútten en trúnde him an.

29. Maar hy gâf syn hait as antwoord: Hoefeul jaar bin ik hier al in dienst en nag nooit hew ik wat ferkeerd dien, maar Jou hewwe mij nag nooit een keer 'n bokky geven om met myn kammeraten feest te fieren.

30. Maar nou't die seun (fan Jou) thúskommen is, die't alles d'r deur joegen het met ândere frôly, nou hewwe Jou foor him 't fetmeste kalf slachte laten.

31. Maar hij saai tun him: Myn kynd, dou waarst altyd bij mij en alles wat fan mij is is fan dij.

32. Wij motte feestfiere en fleurig weze, want dyn broer waar doad en hij leeft nou weer, hy waar weg en hij is weer werom.