Home

Gemert

Noord-Brabant

11. En ie zî: iemmes ha twae zeun.

12. De jongste van de twae zî tîgge z'ne vádder: vádder, gîf me m'n párd dè me towkömt. èn ie dálde mii z'n joong.

13. èn 'm pár daoch l&oe;atter verkaogd de jongste zoon allez èn gong op rééjs nô 'n vrîmt laant wejt ewéch, wôr ie z'n gèlt 'r dûr drèèjde èn d'r op lòs laevde.

14. Tow ie 't cheléjk ferbrast ha, kwam 'r 'nen tejd dèt 'r bekant nikste aeten waor in dè laant èn ie begos te verèremoejen.

15. èn tow gong ie t'm blákke én verhüjrde z'n aajge án 'nem bowr in dè laant èn die stüjrden 'm 't fèlt op um z'n vèèrkes te hoeje.

16. èn ie bliekte van d'n honger èn ie zô gaer de èrpelskélle hèbbe ge-aete die de vèèrkes fraote, már d'r waor niemmez die ze 'm gaof.

17. Tow kwam ie tow z'n aajge èn zî: hoevvel èrbèèrs fan onze vádder hébbe brôôt op hûpt èn ik fereèk hiejr van d'n honger?

18. Wîtte wa, ik stòw op èn ik gòw no onze vádder èn ik zèg tìggen 'm: vádder, ik héb 't chowt ferbrööjd baj onze lievven haer èm baj aw,

19. iq bén 't nie mîr wèrd dè se me owe zoon nüjme; már hüjr me már az 'ne gewoonen èrbèèr.

20. èn ie ston op èn dî op haozj án nô hullieje vádder. èn tow d'n aawen 'm va veerze zaog ánkòmme, krîch ie evél meejelèèje mî 't jong. èn ie gong 'm teege, vlôg op 'm av èn gaov 'm 'n haant.

21. èn de zoon zî tîggen 'm: vádder, ik héb 't chowt ferbrööjd baj onze lievven haer èm baj aw, iq bén nie mîr wèrd dè se me owe zoon nüjme.

22. Már hulieje vádder zî tîgge z'ng knèèchs: hál 's fluch s'nem bééste jas èn doet 'm die án, stîkt 'm 'ne ring án z'ne vinger èn doet 'm z'n skown án.

23. èn hál 't mèskalv èn slácht 't èn dan zal ow 's chowt fîste.

24. want m'ne zoon hiejr waor daot már ie is wiir lîvvent chewòrre; we waoren 'm kwejt m&oe;ar haj is truch-chevonde. èn ze begozze fîst te viejre.

25. D'n áwste zoon waor in 't fèlt èn tow ie deechter báj haojs kwam, hè&oe;rde-n-ie meziek èn gedans.

26. èn ie riejp 'ne knèècht diet ie vroech wat 'r te doen waor.

27. Die zî tîggen ': ow brüjr is taojs chekòmme èn állieje vádder hîg 't mèskalf laote sláchte umdet ie 'm gezont èn wél vrum hî.

28. Már ie wòrde kaot èn wô nie nô binne. Tow kwam d'n aawe nô baojte èn bidde èm pèrmieteere dèt ie dî!

29. Már ie zî tîggen hullieje vádder: naw moette 's laojstere, naw hèb ik hiejr al zôvvel jaor gedient èn aalt chedôn wa ge zît, már nòch nie dè hèb ik fan ow gehat um 's mî m'n kammerööj aojt te gôn.

30. Már naw dè d'n dieje vrum gekòmmen is, die z'n párt álleng verbrast hî mî van die floerries, naw hîdde mendînne ons mèskalf laote sláchte.

31. Már jonge tòch, zî d'n aawe, ge béént aaalt baj me èn al 't meen iz ôk 't aw.

32. We moezzen 's flingk fîsten èm pleziejr maoke, want ow brüjr hiejr waor daot èn is wîr lîvvent chewòrre, haj waor kwejt èn ie is wiir terèècht.

Note of the editor

Kloeke code: L 207

De nieuwe Winkler